Year: 2017

Enter the rabbit's lair...

Στο νέο Λαγούμι του Κούνελου

  Να που ήρθε ξανά λοιπόν εκείνη η μέρα του χρόνου που κάνουμε όλοι τον απολογισμό μας· σκεφτόμαστε τι πήγε σωστά, τι πήγε λάθος, βάζουμε τα πράγματα σε μια σειρά μες στο κεφάλι μας, κάνουμε πλάνα για το Νέο Χρόνο, ο οποίος στέκεται στο κατώφλι της πόρτας και με μωρουδίστικη φωνή μας λέει «να τα…
Read more

Οι Κλέφτες του Χρόνου και ένα απόσπασμα από τη “Μόμο”

«Υπάρχει ένα μεγάλο κι όμως πολύ καθημερινό μυστικό. Όλοι οι άνθρωποι συμμετέχουν σ’ αυτό, το ξέρουν όλοι, ελάχιστοι όμως το σκέφτονται. Οι περισσότεροι άνθρωποι το δέχονται σαν κάτι χωρίς σημασία και δε νοιάζονται καθόλου. Αυτό το μυστικό είναι ο χρόνος. Υπάρχουν ημερολόγια και ρολόγια για να τον μετράνε, αλλά αυτό δε σημαίνει και πολλά πράματα,…
Read more

Το Μαγικό Ζώο

Παρατηρώ με ευχαρίστηση τα πρωινά, πηγαίνοντας στη δουλειά, την όμορφη αυτή γάτα, που αράζει καιρό τώρα πάνω στα μηχανήματα των εισιτηρίων στον σταθμό στο Μοναστηράκι. Ανεπηρέαστη από την κίνηση του κόσμου, απολαμβάνοντας με τις γατίσιες της αισθήσεις τους ήχους, τη μυρωδιά και το ενδιαφέρον των περαστικών – μοιάζει σαν αρχέτυπο τοτέμ. Ιδού, λοιπόν, ένα απόσπασμα…
Read more

Μ.Καραγάτση: Επιθυμία

«Τριανταοχτώ χρονών. Πέρασαν τα νιάτα με τα όνειρα, κυλάει κι’ ο χρόνος που φέρνει το μεστωμένο άντρα στο κατώφλι του χινόπωρου. Τα γερατιά; Είναι ακόμα μακριά. Μα που είναι και τα νιάτα; Τι απομένει από τη φλόγα της ψυχής, αυτή που φώτιζε τη ζωή με αντιφεγγίσματα πορφυρά; Τι κέρδισα, τι έχασα στο μεγάλο τριανταοχτάχρονο παζάρι…
Read more

Όμορφοι άνθρωποι

Η χρονιά που σε δύο μήνες φεύγει έφερε την απώλεια κάποιων όμορφων ανθρώπων που είχα την τύχη να γνωρίσω. Στάθηκαν δάσκαλοι για μένα και μου έδωσαν δύναμη και έμπνευση. Με αφορμή την αναχώρησή τους σκέφτομαι… τι καθιστά έναν άνθρωπο όμορφο; Νομίζω είναι η λάμψη που αναδεικνύει – το φως που σε εμπνέει και αναβλύζει ξέχειλο…
Read more

35 Έργα Ορόσημα της Λογοτεχνίας του Μεσαίωνα. Μέρος Ι

Με χαρά παρουσιάζω το μεγαλύτερο από τα λογοτεχνικά αφιερώματα που έχω καταπιαστεί ως σήμερα. Σήμερα εξάλλου εγκαινιάζω μια σειρά κειμένων πάνω στην ιστορία της λογοτεχνίας, η οποία ευελπιστώ να εξελιχθεί προς ποικίλες κατευθύνσεις στο μέλλον και της οποίας δεν βλέπουμε παρά την αρχή… Ξεκινώντας, λοιπόν, επέλεξα τη μακροχρόνια και «σκοτεινή» περίοδο του Μεσαίωνα. Μια εποχή,…
Read more

Στο Λαγούμι της Λογοτεχνίας #8: Οι στάχτες του πολέμου

Για άλλη μια φορά, το Λαγούμι της Λογοτεχνίας ανοίγει τις βαριές, δρύινες πύλες του. Και νά σου πάλι οι σωροί από βιβλία, που σαν τρενάκι κάποιου αρχαϊκού λούνα-παρκ υψώνονται σε οροσειρές, γυρίζουν σε σβούρες – και χάνονται στο σκοτάδι του χρόνου. Και να ένα βαγονέτο που ήρθε να πάρει κι εσένα μαζί του για μια…
Read more

Η Ζωή στο Τετράγωνο Κουτί

  ΣΕ ΒΛΕΠΩ. Ζεις κι εσύ στο Τετράγωνο Κουτί σου. Ένα κουτί γεμάτο καθησυχαστικές ευθείες και ασφαλείς γωνίες. Ούτε που ξέρω πόσα χρόνια ζεις εκεί. Μάλλον δεν γνωρίζεις και ο ίδιος. Ίσως γεννήθηκες εκεί μέσα. Και νά που το Τετράγωνο Κουτί έγινε ο ορίζοντας όλης της ζωής σου. Είναι ωραία να ζεις στο Τετράγωνο Κουτί.…
Read more

Στο Δρόμο του Μεταξιού [μέρος Ι]: Τα φώτα της ανατολής

«Δεν είπα ούτε τα μισά απ’ όσα είδα, γιατί δεν θα γινόμουν πιστευτός» – Μάρκο Πόλο Ένα ζεστό δειλινό. Το laptop ανοιχτό μπροστά μου, γύρω σκόρπια βιβλία, σημειώσεις, σκληροί δίσκοι. Οι γλυκές νότες ενός τζαζ πιάνου ξετυλίγουν το νήμα τους στο χώρο. Τουρίστες γυροφέρνουν έξω απ’ τα παράθυρα, εξερευνώντας το ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Ταξιδιώτες…
Read more

Ένα πορτραίτο για τη Φατσούλα

«Τι μεγαλύτερο δώρο, από την αγάπη μιας γάτας!» Κάρολος Ντίκενς Στα μάτια της βλέπεις την αιωνιότητα, έλεγε ο Μπωντλαίρ… Αλίμονο, φίλοι μου. Εδώ και λίγες μέρες έφυγε από τη ζωή η γατούλα μου, αγαπημένη φίλη και συντροφιά μου για το διάστημα των τελευταίων 12 χρόνων. Τη χτύπησε η αρρώστια, έδρασε υπόγεια και επιδεινώθηκε απότομα – ήταν…
Read more