Ήταν το έτος 1673 όταν παρουσιάστηκε για πρώτη φορά ο «Κατά Φαντασίαν Ασθενής» (“Le Malade Imaginaire”) του Μολιέρου. Κεντρικός του ήρωας ο Αργκάν, ένας υποχόνδριος, πεπεισμένος πως είναι άρρωστος με ένα κάρο διαφορετικούς τρόπους και πως η μοίρα του επαφίεται στα χέρια των γιατρών – τους οποίους και αντιμετωπίζει ως σωτήρες. Ας δούμε ένα απόσπασμα…
Read more
Από φετινό αναμνηστικό λεύκωμα της Έκτης Δημοτικού. Η ερώτηση είναι «πώς φαντάζεστε τον εαυτό σας όταν μεγαλώσετε». Ένας μαθητής απάντησε πως θα επιθυμούσε, αφού αποφοιτήσει από σχολή ναυπηγών, να εργαστεί σε μια μεγάλη ναυτιλιακή εταιρεία, να βγάλει τόσα χρήματα όσα χρειάζεται ώστε να αγοράσει τρία αμάξια (εκ των οποίων το ένα θα είναι αγωνιστικό), καθώς…
Read more
“Ποτέ δεν κατέβασα το επίπεδο της δουλειάς μου επειδή υποτίθεται ότι έγραφα ιστορίες για παιδιά. Πάντα έγραφα κάτι που να μου αρέσει εμένα και υπέθετα ότι αυτό θα άρεσε και στα παιδιά”. Καρλ Μπαρκς Γνωρίζεις το ρητό που λέει: “μη μεγαλώσεις, είναι παγίδα”; Ε λοιπόν, ο Καρλ Μπαρκς μόνο φαινομενικά έγραφε ιστορίες «για παιδιά». Επί της…
Read more
Βρισκόμαστε στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 20 κι ένας Ιός έχει καταλάβει τις ΗΠΑ – και τον κόσμο. Πρόκειται αδιαμφισβήτητα για μια επικίνδυνη αρρώστια, σύμφωνα με τους ειδικούς της εποχής. Εξαπλώνεται από στόμα σε στόμα, από σπίτι σε σπίτι. Ένα άγγιγμα αρκεί, συχνά ακόμα κι ένας ψίθυρος! Και το μεγαλύτερό του θύμα είναι η…
Read more
“Ω απέραντη νοσταλγία για κάτι που πότε δεν ζήσαμε, κι όμως αυτό υπήρξε όλη η ζωή μας…” Με αυτά τα λόγια του Τάσου Λειβαδίτη ανοίγουν οι πύλες της αποψινής μας λογοτεχνικής εισχώρησης στο Λαγούμι της Λογοτεχνίας. Και, για δες, σήμερα τα φώτα είναι χαμηλότερα απ’ το συνηθισμένο. Μοιάζει λες και βαδίζεις σ’ ένα αλλότινό σου…
Read more
Υπάρχουν οι μικρές ώρες – λέγονται έτσι γιατί είναι οι πρώτες ώρες που καρποφορούν μέσα στη νύχτα. Και υπάρχουν και τα τραγούδια που δεν μπορείς ν’ ακούσεις παρά μόνο τις μικρές εκείνες ώρες της νύχτας. Και υπάρχουν τα τραγούδια που ακούς τις μικρές ώρες τυχαία, ενώ βρίσκεσαι σ’ ένα αμάξι, σ’ ένα υγρό, σκοτεινό δρόμο.…
Read more
«Άγιες Γραφές, γέροντα, είναι τα φύλλα της καρδιάς μου. Όλα τ’ άλλα φύλλα εγώ τα ξέσκισα» Σύμφωνα με τον συγγραφέα του, Νίκο Καζαντζάκη, ο «Τελευταίος Πειρασμός» συνιστά ένα προσωπικό φόρο τιμής σε μια απ’ τις μορφές που στάθηκαν καθοριστικές στη διαμόρφωση της σκέψης του: εκείνη του Χριστού. Μια αφιέρωση, μια κατάθεση ψυχής. Μα στον κόσμο…
Read more
Φαντάζομαι ξέρεις πως είναι. Να παίρνεις στο δρόμο μαζί σου εκατό τραγούδια και να ακούς, ξανά και ξανά, στο repeat, ένα μόνο. Να διαβάζεις ένα βιβλίο και να πιάνεις τον εαυτό σου να συλλογίζεται μια και μόνο φράση του – μία πρόταση μέσα σε χιλιάδες. Να έχει καρφωθεί στη μνήμη σου όχι η γενικότερη πλοκή ενός έργου…
Read more
«Εκείνη όμως τη μέρα, με την καταιγίδα που είχε σηκωθεί χωρίς να βρέξει, αναγκαστήκαμε με τη Σιμόν να φύγουμε απ’ τον πύργο και να το βάλουμε σα ζώα στα πόδια διασχίζοντας το εχθρικό σκοτάδι, με τα ρούχα μας χαμένα και τη φαντασία μας στοιχειωμένη. Λίγο αργότερα ξαναβρήκαμε τα ποδήλατά μας και μπορέσαμε να προσφέρουμε ο…
Read more
Θα θυμάστε την ανάρτηση με εκείνα τα περιστέρια που έκαναν φωλιά στο μπαλκόνι του σπιτιού μου. (κλικ εδώ) Ένας μήνας πέρασε και δες πως μεγάλωσαν τα άτιμα – ήδη επιχειρούν τις πρώτες τους πτήσεις. Η εικόνα που βλέπετε είναι σημερινή. Το περιστέρι σε πρώτο πλάνο είναι ο μπόμπιρας – κοτζάμ μαντράχαλος έγινε σε ένα μήνα.…
Read more
Πρόσφατα σχόλια