Αναρτήσεις

Όσοι παίζουν βιντεοπαιχνίδια είναι εξοικειωμένοι μ’ εκείνη την πολύτιμη λειτουργία του “save”: Σώζεις την πορεία σου στο παιχνίδι και αν κάτι πάει στραβά, μπορείς να επιλέξεις εναλλακτικό save state και ν’ ακολουθήσεις μια διαφορετική διαδρομή. Εξαιρετικά βολικό για το παιχνίδι – και πολύ δυσάρεστο όταν συνειδητοποιούμε πως στην πραγματικότητα δεν έχουμε αυτή τη βολικότατη ευχέρεια…
Read more

Ένας κόσμος που περιέχει πολλούς κόσμους «Κοιτάξτε εκείνο το βουνό! Εκείνο το σύννεφο! Τι είναι «πραγματικό» σ’ αυτά; Για προσπαθήστε να αφαιρέσετε το φάντασμα και κάθε ανθρώπινη συμβολή απ’ αυτά, νηφάλιοι φίλοι μου! Αχ, αν το μπορούσατε! Αν μπορούσατε να ξεχάσετε την καταγωγή σας, το παρελθόν σας, το δημοτικό σχολείο σας – όλη την ανθρώπινη…
Read more

Αρχίζω με την απαραίτητη Καλή Χρονιά – και δίχως περιττές εισαγωγές μπαίνω στην ουσία. Η μιζέρια περισσεύει γύρω μας. Όμως εσύ που διαβάζεις αυτό το κείμενο… μπορείς να κάνεις ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση – και τη νέα χρονιά να ξαποστείλεις τη μιζέρια στη λακκούβα της. Ας γίνει ο νέος χρόνος, ο χρόνος που…
Read more

Στον ουρανό δέσποζε ένας λευκός δίσκος, που έμοιαζε με το μάτι κάποιου αρχέγονου Γίγαντα των Πάγων – σαν εκείνους που εμφανίστηκαν μετά τη δημιουργία του κόσμου σύμφωνα με τη βορειοευρωπαϊκή μυθολογία. Θύμιζε ήλιο – όμως το τοπίο γύρω σου διέψευδε τον οποιονδήποτε συσχετισμό του με τον οικείο σε μας ήλιο της Μεσογείου. Απέραντες εκτάσεις ντυμένες…
Read more

Μια τωρινή φωτογραφία του υπογράφοντος από τη χιονισμένη Βαυαρία, που σε πρώτη όψη μοιάζει παράξενη. Βλέπουμε κλαδιά καλυμμένα με χιόνι, μπλεγμένα μεταξύ τους σαν ιστούς – ή σαν γιρλάντες που βγάζουμε απ’ το κουτί κι ανακαλύπτουμε κόμπους που κι ένας ναυτικός θα δυσκολευόταν να ξεμπλέξει. Κι εκεί, στο βάθος, ξεχασμένα από παλιά, κολλημένα το ένα…
Read more

  Τέλος δεκαετίας 70. Μεταβατική περίοδος. Τα ερωτηματικά είχαν επιστρέψει – και σκόρπιζαν σαν παγερή βροχή. Το τοπίο είχε θολώσει και ο ορίζοντας θαβόταν στην ομίχλη. Και μια κακή σκιά τον ακολουθούσε όπου κι αν πήγαινε. Η προοπτική μιας ακόμα περιοδείας προκαλούσε δυσφορία στον Waits. «Να βγεις πάλι στον δρόμο για οχτώ μήνες, να στέκεσαι…
Read more

Μερικές συμβουλές από κάποιον που τα έχει ζήσει και τα ζει. Στην πραγματικότητά μας περισσεύει η κλειστότητα και η αδυναμία μοιράσματος. Η συναισθηματική νοημοσύνη – η ικανότητα να έρχεσαι σε βαθύτερη επαφή με τον συναισθηματικό κόσμο των άλλων και του εαυτού σου – συνιστά εξαίρεση σ’ έναν κόσμο που είτε σκέφτεται δίχως να νιώσει, είτε…
Read more

«Μάλιστα κύριε, το μυθιστόρημα είναι ένας καθρέπτης που το περιφέρουν σ’ έναν μεγάλο δρόμο. Άλλοτε αντανακλά στα μάτια σας το γαλάζιο τ’ ουρανού, άλλοτε τον βούρκο απ’ τις λασπολακκούβες του δρόμου…», έγραφε ο Σταντάλ το 1830, θέτοντας τις βάσεις του λογοτεχνικού ρεαλισμού. Και αν το ρεαλιστικό μυθιστόρημα συνιστούσε τον καθρέπτη που αντανακλά τη λασπουριά του…
Read more

Ήταν πριν λίγα χρόνια, κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψής μου στη Χώρα των Θαυμάτων – γνωστή και με το περισσότερο προσβάσιμο όνομα «Βιβλιοπωλείο» – όταν εντόπισα καταχωνιασμένο σε κάποιο ράφι ένα βιβλίο που μου κίνησε την περιέργεια: “Μύθοι και Ιστορίες του Λεονάρντο ντα Βίντσι”. Το πήρα νομίζοντας πως πρόκειται για ένα ακόμα ιστορικό έργο με…
Read more

Λένε πως «θυμάται καλύτερα τα 60’s εκείνος που δεν τα έζησε ποτέ» – και αυτή η φωτογραφία νομίζω είναι απόλυτα χαρακτηριστική αυτής της φράσης. Συμπυκνώνει τέλεια το μουσικό – και όχι μόνο – πνεύμα της εποχής. Μια όμορφη κοπέλα με χαρακτηριστική χίπικη ενδυμασία καπνίζει, ενώ το βλέμμα της είναι απλανές και αφηρημένο – χαμένο ποιος…
Read more