Αναρτήσεις

Το ανθρώπινο είδος είμαστε ξακουστοί για την απαράμιλλη ικανότητά μας να γινόμαστε επιζήμιοι ο ένας στον άλλο, μέσα από την επιτηδευμένη διάδοση των ιδεοληψιών μας. Ανάμεσα σε αυτές τις ιδεοληψίες ανήκει και η αντίληψη της «τελειότητας». Αφορμή για το σημερινό κείμενο έγινε μια γραπτή ευχή ενός γονέα σε φετινό αναμνηστικό σχολικό λεύκωμα της Έκτης Δημοτικού.…
Read more

Αντίκρυ σ’ έναν πολιτισμό που συχνά καυχιέται για την επίδειξη της ανουσιότητάς του, η ποιητική φόρμα του χαϊκού μοιάζει με την απάντηση σε κάποιο αρχέγονο ερώτημα που ξεχάσαμε να θέτουμε. Σύντομα και περιεκτικά, τα ιαπωνικά χαϊκού περικλείουν σε λίγες μόνο συλλαβές εικόνες ενός κόσμου που δείχνουν αιώνιες. Σαν αποτύπωση στο χαρτί μιας άχρονης αλήθειας, το…
Read more

Μια αφήγηση για τα πρώτα χρόνια της Έλλα Φιτζέραλντ Η ιστορία που θα σας αφηγηθώ είναι μια αληθινή ιστορία που θα σας μεταφέρει πίσω στα χρόνια της δεκαετίας του 30. Στα χρόνια της παλιάς οικονομικής κρίσης και στα χρόνια της τζαζ. Είναι η ιστορία μιας γυναίκας που ξεκίνησε απ’ τους δρόμους και βρέθηκε απ’ τη…
Read more

«Σκατά, καρντασάκι, σκατά, καλά το ‘πες. Ποια ζωή, ρε Σαλονικιέ; Η ζωή μας μια φορά μάς δίνεται, άπαξ, που λένε, σα μια μοναδική ευκαιρία. Τουλάχιστον μ’ αυτή την αυτόνομη μορφή της δεν πρόκειται να ξαναϋπάρξουμε ποτέ. Και μεις τί την κάνουμε, ρε, αντί να τη ζήσουμε; Τι την κάνουμε; Τη σέρνουμε από δω κι από…
Read more

«Ο κόσμος είναι γεμάτος ήδη με τόσο πόνο, για να έχει και πολέμους να τον πολλαπλασιάζουν…», έγραφε ο Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν στον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών». Εν έτει 2022, όμως, φαίνεται πως το ανθρώπινο είδος έχει πολλά να μάθει ακόμα. «Ο πόλεμος είναι εκείνο που συμβαίνει όταν αποτυγχάνει η γλώσσα», έλεγε μια άλλη συγγραφέας –…
Read more

Εγώ είμαι πάλι. Πίσω απ’ τη γνωστή οθόνη. Για άλλη μια φορά παλεύω να χωρέσω συναισθήματα σε ψυχρές λέξεις. Ηλεκτροχημικές δονήσεις σε ψηφιακούς κώδικες. Και αυτές οι λέξεις παραδίδονται στη γνωστή παραζάλη πληροφορίας που είναι τα κοινωνικά δίκτυα. Έτσι είναι – δεν το διάλεξα. Μα αν έχουν μια μικρή δύναμη αυτές οι λέξεις, επέτρεψέ μου…
Read more

Συνέβη σήμερα το πρωί, στον δρόμο για τη δουλειά. Ένα περιστατικό βαθύτατα όμορφο και βαθύτατα θλιβερό συνάμα. Έκτοτε δεν μπορώ να το βγάλω απ’ τη μνήμη μου. Μοιάζει να ‘χει χαράξει το μικρό του αποτύπωμα στη σκέψη μου. Μπορώ μόνο να το μοιραστώ. Ήταν ένας φράχτης, από εκείνους τους σιδερένιους, με τις μικροσκοπικές τρύπες. Ένα…
Read more

«Είμαι μεγαλύτερος από σένα – γνωρίζω περισσότερα». Δυο φράσεις που συχνά μπορεί να συνοδεύουν η μία την άλλη, με τη δεύτερη να προκύπτει σαν «φυσικό επακόλουθο» της πρώτης. Δεν είναι λίγες οι φορές που μπορεί ν’ ακούσουμε έναν μεγαλύτερο να «συμβουλεύει» έναν νεότερο και να του υποδεικνύει τι «είναι σωστό» να κάνει, θέτοντας την «ανώτερη…
Read more

Τοξικός άνθρωπος: εκείνος που μεταδίδει δηλητήριο στους άλλους. Μπορεί να είναι θυμός, ή χλεύη, ή πικρόχολη διάθεση, ή μια γενικότερη αρνητική τοποθέτηση πάνω στα πράγματα. Η τοξικότητα είναι εξαιρετικά μεταδοτική. Από τη στιγμή που εισχωρεί μέσα σου διαδίδεται σε αστραπιαία ταχύτητα και μπορεί να σε καταλάβει ολόκληρο. Τα αποτελέσματά της είναι απρόβλεπτα και εξαρτώνται από…
Read more

Το σημερινό μας θέμα, αγαπητοί περιηγητές των υποχθόνιων λαγουμιών, δίνει επιτέλους την απάντηση σε ένα από τα μείζονα ερωτήματα της εποχής μας: τί θα έγραφαν οι αγαπημένοι μας συγγραφείς αν δημοσίευαν τα έργα τους στη σύγχρονη εποχή της πανδημίας; Μια εποχή άκρας δημιουργικότητας και μείζονος έμπνευσης για κάθε δημιουργό, όπως γνωρίζουν όλοι. Φυσικά το Κουνέλι…
Read more