Αποσπάσματα από τον «Τροπικό του Αιγόκερω» του Χένρι Μίλερ Η αποξένωση της Αμερικής «Περιπλανήθηκα στους δρόμους πολλών χωρών του κόσμου, πουθενά όμως δεν ένιωθα τόσο ξεπεσμένος και ταπεινωμένος, όσο στην Αμερική. Όλοι μαζί αυτοί οι δρόμοι της Αμερικής μου φέρνουν στο νου μου την εικόνα μιας τεράστιας καταβόθρας, μιας καταβόθρας του πνεύματος, που απορροφά και…
Read more
«Η λαϊκή φαντασία συνδέει τον Δράκοντα με τα σύννεφα, με τη βροχή που χρειάζονται οι αγρότες και με τους μεγάλους ποταμούς. Μια κοινή έκφραση για τη βροχή είναι: «Η γη ζευγαρώνει με τον Δράκοντα». – Χόρχε Λουίς Μπόρχες, “Το Βιβλίο των Φανταστικών Όντων” Κάθε μύθος είναι μια κατάδυση στον ανεξάντλητο εκείνο ωκεανό των αρχέτυπων και…
Read more
“I don’t believe in an interventionist God… but I believe in love. So keep your candles burning, and make her journey bright and pure, that she will keep returning, always and evermore” Δεν ξεκίνησα χθες απόγευμα για το live του Nick Cave και των Bad Seeds με την καλύτερη διάθεση. Πέντε λεπτά περπάτημα αρκούσαν για…
Read more
Χθεσινή φωτογραφία, στη διάρκεια μιας μοναχικής εξόρμησής μου σε μια όμορφη παραλία κάπου στα περίχωρα της Αττικής. Το θαλασσοπούλι γύριζε κοντά μου κι εγώ το παρατηρούσα με ενδιαφέρον, τραβώντας διακριτικά φωτογραφίες, μη θέλοντας να το αποσπάσω από την περιήγησή του στα βράχια. Κάποια στιγμή στάθηκε ακίνητο και έμεινε να παρατηρεί τη θάλασσα. Το βλέμμα του…
Read more
«Υπάρχει, λένε, μια χώρα υπέροχη, μια γη της επαγγελίας, που ονειρεύομαι να επισκεφθώ με μια παλιά μου φίλη. Χώρα παράξενη, πνιγμένη στην πυκνή ομίχλη του Βορρά μας, χώρα που θα μπορούσαμε ν’ αποκαλέσουμε Ανατολή της Δύσης, και Κίνα της Ευρώπης, έτσι καθώς καλπάζει εκεί η θερμή και παιχνιδιάρα φαντασία, έτσι καθώς με υπομονή και πείσμα…
Read more
«Έκανα λοιπόν όλο αυτό το μακρινό ταξίδι, μονάχα για να ανακαλύψω πάλι εκείνο από το οποίο δραπέτευσα μακριά;»… Πωλ Γκωγκέν Όλοι αναζητούμε κάποια μορφή απόδρασης. Όσο προσκολλημένοι και αν είμαστε στην πραγματικότητα του κόσμου που ζούμε, άλλο τόσο ρίχνουμε κλεφτές ματιές σε εκείνα που μπορούν να μας ταξιδέψουν σε κάποια άλλη μορφή πραγματικότητας. Θες γιατί ο…
Read more
Ένα δροσερό αυγουστιάτικο πρωινό. Μπροστά μου απλώνεται η απέραντη έκταση των πελώριων αμμόλοφων Μινγκσά, καταμεσής της ερήμου Γκόμπι. Βουνά από μεταξένια, ερυθροκίτρινη άμμο, το τέλειο σκηνικό για να γίνεις ξανά παιδί, να βγάλεις το κουβαδάκι σου και να χτίσεις κάστρα με τη φαντασία σου – ξέρεις, εκείνη που ο πολιτισμός μας έχει καταχωνιάσει στο θάλαμο…
Read more
Να που ήρθε ξανά λοιπόν εκείνη η μέρα του χρόνου που κάνουμε όλοι τον απολογισμό μας· σκεφτόμαστε τι πήγε σωστά, τι πήγε λάθος, βάζουμε τα πράγματα σε μια σειρά μες στο κεφάλι μας, κάνουμε πλάνα για το Νέο Χρόνο, ο οποίος στέκεται στο κατώφλι της πόρτας και με μωρουδίστικη φωνή μας λέει «να τα…
Read more
«Δεν είπα ούτε τα μισά απ’ όσα είδα, γιατί δεν θα γινόμουν πιστευτός» – Μάρκο Πόλο Ένα ζεστό δειλινό. Το laptop ανοιχτό μπροστά μου, γύρω σκόρπια βιβλία, σημειώσεις, σκληροί δίσκοι. Οι γλυκές νότες ενός τζαζ πιάνου ξετυλίγουν το νήμα τους στο χώρο. Τουρίστες γυροφέρνουν έξω απ’ τα παράθυρα, εξερευνώντας το ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Ταξιδιώτες…
Read more
Χριστούγεννα στην πόλη, παραμονές 2017. Κοσμοπλημμύρα στους δρόμους ενός πολυδαίδαλου κέντρου που μοιάζει με λαβύρινθο. Εκεί συχνάζει κάποιος σύγχρονος Θησέας (μεταμφιεσμένος σε υπάλληλο γραφείου), εκεί μαίνεται το άρωμα κάποιας χαμένης Αριάδνης – κι εκεί θα συναντήσεις άφθονους μινώταυρους, να γυρίζουν αποζητώντας κάποια διέξοδο – ο μύθος τους θέλει άγριους, μα εκείνοι το μόνο που γυρεύουν…
Read more
Πρόσφατα σχόλια