Category: Ερωτικά

Τον παλιό καιρό, στα χρόνια της επιδημίας της χολέρας, σε κάποια χώρα της λατινικής Αμερικής, ζούσε ένας νεαρός. Ο νεαρός ήταν ερωτευμένος, μα δεν έβρισκε ανταπόκριση στον έρωτά του. Όμως τίποτα δεν τον πτοούσε. Έπρεπε με κάποιο τρόπο να διοχετεύσει την ενέργεια που ξεχείλιζε μέσα του. Ο κόσμος γύρω του άλλαζε, η κοινωνία των καιρών…
Read more

Μια αληθινή ιστορία θα σας πω, βγαλμένη από το μεγάλο χρονικό της λογοτεχνίας. Για άλλη μια φορά. Πάμε αρκετούς αιώνες πίσω. Στα σκληρά χρόνια του Μεσαίωνα, κάπου στα μισά του 14ου αιώνα, τον καιρό που η Πανούκλα – γνωστή και ως «Μαύρος Θάνατος» – θέριζε τον μισό πληθυσμό της Ευρώπης. Τον καιρό εκείνο, ένας ιταλός…
Read more

«Σ’ αυτή την κατάσταση ερωτικού παραληρήματος σεργιάνιζα κάποιο πρωινό δίπλα σ’ ένα όμορφο άγριο ποταμάκι, που είχα ανακαλύψει μέσα σε μια χαράδρα. Σε κάποιο σημείο ένας μικρός καταρράχτης ξεπηδούσε μέσα απ’ τα βράχια κι έπεφτε σε μια φυσική γούρνα, σκηνικό που ίσως να διάλεγε ένας ποιητής για καταφύγιο κάποιας Ναϊάδας. Εδώ συνήθως αποτραβιόμουν, για να…
Read more

«Πλησίασα στο τζάκι και ζέστανα τα χέρια μου που ήταν κρύα αφού στο σαλόνι καθόμουνα μακριά από τη φωτιά. Ένιωθα ήρεμη, πολύ ήρεμη, όσο πιο ήρεμη θυμάμαι να έχω νιώσει ποτέ μου. Στην εμφάνιση της τσιγγάνας δεν υπήρχε τίποτε που θα μπορούσε να σε ταράξει. Έκλεισε το βιβλίο της και σήκωσε αργά το βλέμμα της.…
Read more

«Πριν από πολλά πολλά χρόνια, ζούσαν ένα αγόρι κι ένα κορίτσι. Το αγόρι δεκαοχτώ χρονών και το κορίτσι δεκαέξι. Το αγόρι δεν είναι ιδιαίτερα όμορφο, και το κορίτσι δεν είναι ιδιαίτερα όμορφο. Ένα μοναχικό και συνηθισμένο αγόρι κι ένα μοναχικό και συνηθισμένο κορίτσι, σαν αυτά που υπάρχουν παντού. Ωστόσο πιστεύουν ακράδαντα πως κάπου σ’ αυτό…
Read more

Ο Γιασουνάρι Καβαμπάτα [ 川端 康成, Yasunari Kawabata ] υπήρξε ο πρώτος Ιάπωνας που βραβεύτηκε με το Νόμπελ λογοτεχνίας. Οι ιστορίες του μοιάζουν βγαλμένες από έναν άλλο κόσμο – έναν κόσμο που δεν υπάρχει πια. Ο λόγος για την παλιά Ιαπωνία, την ποιητική Ιαπωνία, την Ιαπωνία πριν τον εκδυτικισμό. Η γραφή του συχνά μοιάζει παράξενη…
Read more

Κάποτε στο μέλλον. Απόσπασμα από το “Φαρενάιτ 451” του Ρέι Μπράντμπερι «Έπεσε στο κρεβάτι και η γυναίκα του αναφώνησε, ξαφνιασμένη. Εκείνος ήταν ξαπλωμένος κάπου πολύ μακριά της στο δωμάτιο, σε ένα χειμερινό νησί που χωριζόταν από μια άδεια θάλασσα. Εκείνη του μιλούσε πολλή ώρα – όπως τουλάχιστον του φάνηκε – και του μιλούσε γι’ αυτό…
Read more

«Θες να μάθεις να πετάς; Μάθε πρώτα να πέφτεις!» Ζούμε σ’ έναν πολιτισμό που εκθειάζει την ατομική επιτυχία• υπνωτισμένοι από τον μύθο του «αμερικανικού ονείρου» τραβάμε για την τύχη μας προσπαθώντας να ανελιχθούμε ολοένα και ψηλότερα, να χτίσουμε ένα όνομα, να αποκτήσουμε κέρδη και δύναμη και φήμη – ο καθένας για τον εαυτό του και…
Read more

«Υπάρχει, λένε, μια χώρα υπέροχη, μια γη της επαγγελίας, που ονειρεύομαι να επισκεφθώ με μια παλιά μου φίλη. Χώρα παράξενη, πνιγμένη στην πυκνή ομίχλη του Βορρά μας, χώρα που θα μπορούσαμε ν’ αποκαλέσουμε Ανατολή της Δύσης, και Κίνα της Ευρώπης, έτσι καθώς καλπάζει εκεί η θερμή και παιχνιδιάρα φαντασία, έτσι καθώς με υπομονή και πείσμα…
Read more

«Έκανα λοιπόν όλο αυτό το μακρινό ταξίδι, μονάχα για να ανακαλύψω πάλι εκείνο από το οποίο δραπέτευσα μακριά;»… Πωλ Γκωγκέν Όλοι αναζητούμε κάποια μορφή απόδρασης. Όσο προσκολλημένοι και αν είμαστε στην πραγματικότητα του κόσμου που ζούμε, άλλο τόσο ρίχνουμε κλεφτές ματιές σε εκείνα που μπορούν να μας ταξιδέψουν σε κάποια άλλη μορφή πραγματικότητας. Θες γιατί ο…
Read more