Είχα καιρό να σχεδιάσω τον Κούνελο. Τον βλέπουμε ντυμένο μάγο, να βγάζει απ’ το καπέλο του έναν απορημένο άνθρωπο. Ο δεύτερος μάλλον σκέφτεται πως θα έπρεπε να γίνει το αντίθετο. Κι ενώ προσπαθεί να ξεδιαλύνει τι συνέβη και πήγαν τα πράγματα στραβά, ας συνεχίσουμε με ένα σχετικό απόσπασμα από ένα βιβλίο που είναι γνωστό και…
Read more
Είναι μεγάλο το μέρος του καλλιτεχνικού και πνευματικού κόσμου που έχει ταχθεί ανοιχτά ενάντια στην εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ – μεταξύ των οποίων και ο Πωλ Όστερ, ο οποίος δήλωσε πρόσφατα στη “Guardian” πως: «το μήνυμα του Ντόναλντ Τραμπ “Να ξανακάνουμε την Αμερική μεγάλη” σημαίνει στην πραγματικότητα να την ξανακάνουμε λευκή», και ότι: «Ποτέ άλλοτε δεν είχα νιώσει…
Read more
Το Λαγούμι της Λογοτεχνίας ανοίγει ξανά μετά από καιρό τις δρύινές του πόρτες. Και, για δες, η κατάσταση στο εσωτερικό του είναι χαοτική: σωροί από βιβλία, μπερδεμένες σημειώσεις, πεταμένα χαρτιά, διάδρομοι που ξεκινούν από παντού για να καταλήξουν κάπου και πόρτες που ανοίγουν κάπου για να καταλήξουν πουθενά. Μα δεν παύει να είναι ένας κόσμος…
Read more
Το φαινόμενο της ιστορικής ανάδυσης του φασισμού στην Ευρώπη του Μεσοπολέμου αποτελεί διαχρονικό θέμα αναλύσεων και μελέτης. Το προεξέχον ερώτημα που ξεπροβάλλει πάντα στον πυρήνα κάθε συζήτησης είναι το εξής: πως είναι δυνατόν καθεστώτα τόσο σκληροπυρηνικά να αναδείχτηκαν εντός ανεπτυγμένων κοινωνιών, που κάθε άλλο παρά οπισθοδρομικές υπήρξαν; Πως είναι δυνατόν ο φασισμός να άγγιξε τόσο…
Read more
«Εδώ είναι η Χώρα της Συνουσίας, όπου δε βρίσκονται ούτε δέντρα, ούτε άστρα, ούτε προβλήματα. Υπέρτατος άρχοντας είναι το σπερματοζωάριο. Τίποτα δεν είναι προκαθορισμένο, το μέλλον είναι απόλυτα αβέβαιο, το παρελθόν ανύπαρκτο. Σε κάθε εκατομμύριο καινούριων υπάρξεων οι εννιακόσιες ενενήντα εννέα χιλιάδες εννιακόσιες ενενήντα εννέα είναι καταδικασμένες να πεθάνουν χωρίς ελπίδα να ξαναγεννηθούν ποτέ. Ο…
Read more
Ανέκαθεν εκτιμούσα βαθιά τον Moby – όχι μόνο σαν καλλιτέχνη, μα σαν άνθρωπο. Ένας από τους πλέον πολύμορφους μουσικούς της τελευταίας εικοσαετίας, έχοντας αφήσει το δικό του στίγμα στη μουσική εξέλιξη των 90’s και των 00’s και δίνοντας ορισμένα από τα ωραιότερα live που έχει τύχει να δω, ο Moby ανήκει στην κατηγορία εκείνη των…
Read more
Χριστούγεννα στην πόλη, παραμονές 2017. Κοσμοπλημμύρα στους δρόμους ενός πολυδαίδαλου κέντρου που μοιάζει με λαβύρινθο. Εκεί συχνάζει κάποιος σύγχρονος Θησέας (μεταμφιεσμένος σε υπάλληλο γραφείου), εκεί μαίνεται το άρωμα κάποιας χαμένης Αριάδνης – κι εκεί θα συναντήσεις άφθονους μινώταυρους, να γυρίζουν αποζητώντας κάποια διέξοδο – ο μύθος τους θέλει άγριους, μα εκείνοι το μόνο που γυρεύουν…
Read more
«Παράξενο, δεν είναι; Η ζωή κάθε ανθρώπου αγγίζει τόσες άλλες ζωές. Όταν δεν βρίσκεται γύρω μας αφήνει πίσω του μια φοβερή τρύπα…» Σήμερα, λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα, σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας ένα αφιέρωμα για μια χριστουγεννιάτικη ταινία – ίσως την κλασικότερη από τις κλασικές χριστουγεννιάτικες ταινίες. O λόγος για το “It’s a Wonderful…
Read more
Άραγε πόσες δόσεις ουτοπίας χρειαζόμαστε για την καθημερινή πνευματική μας διατροφή; Η απάντηση δεν είναι όμοια για όλους. Στους μίζερους θα πρότεινα να μπολιάσουν το κεφάλι τους με όση ουτοπία χωράει εκεί μέσα, καταμεσής των σκονισμένων, τετραγωνισμένων γωνιών του. Στους αιθεροβάμονες θα συνιστούσα να αφαιρέσουν μερικές στάλες, γιατί εκεί ψηλά τα σύννεφα δείχνουν πάντα ροζ…
Read more
Ένα απόσπασμα από την “Αμάντα”, το πρώτο μυθιστόρημα του Τομ Ρόμπινς «Ο Ιησούς καθόταν πάνω σ’ ένα βράχο στην έρημο, κάνοντας διαλογισμό και διαβάζοντας το Νόμο, όταν πλησίασε ο Ταρζάν καβάλα σε μια κατσίκα. Ο Ταρζάν μασουλούσε σπόρους από μοσχοκάρυδο και έπαιζε φυσαρμόνικα. «Ε, Ιησού», φώναξε. Ο Ιησούς αναπήδησε σαν να τον είχε τσιμπήσει σκορπιός.…
Read more
Πρόσφατα σχόλια