Category: Συζητήσεις στον Κήπο

Enter the rabbit's lair...

Ο ρυθμός της λήθης

«Ο βαθμός της ταχύτητας είναι αντιστρόφως ανάλογος προς την ένταση της λήθης. Η εποχή μας παραδίδεται στον δαίμονα της ταχύτητας και γι’ αυτό ξεχνάει τόσο εύκολα τον εαυτό της. Εγώ λοιπόν προτιμώ να αντιστρέψω αυτό τον ισχυρισμό και να πω: η εποχή μας έχει κυριευτεί από την επιθυμία για λήθη και παραδίδεται στον δαίμονα της…
Read more

Άνθρωποι και Χρήματα. Του Τομ Ρόμπινς

«Τα λεφτά είναι κάτι το ανεξήγητο. Από την εποχή της επινόησής τους σχεδόν, είχαν μπερδέψει και σαστίσει αυτούς που τα χρησιμοποιούσαν και παρ’ όλο που οι σύγχρονοι άνθρωποι τα είχαν συνηθίσει, παρ’ όλο που ασχολούνταν μ’ αυτά σε καθημερινή, αν όχι ωριαία, βάση, και παρ’ όλο που τα χρήματα επηρεάζουν την κάθε σκέψη τους με…
Read more

Ο μικρός καθημερινός φασισμός

Εκατό μικροί φασισμοί άραγε συνθέτουν ένα μεγάλο φασισμό; Ας διευκρινίσω όμως τι εννοώ με τα επίθετα «μικρός» και «μεγάλος». Ο «μικρός, καθημερινός φασισμός», όπως τον φαντάζομαι, είναι όλες εκείνες οι καθημερινές πράξεις ή συνήθειες που μας φέρνουν εγγύτερα σε μια κατάσταση απανθρωποίησης. Εκείνα τα μικρά πράγματα που προσθέτουν κι από ένα τούβλο στον Μεγάλο Τοίχο…
Read more

Η ρωγμή στον τοίχο της εξουσίας… Το «Λάθος» του Αντώνη Σαμαράκη

«Το μυστικό, το κλειδί της επιτυχίας και της εσωτερικής γαλήνης, και για το Καθεστώς και για το άτομο, είναι η απλούστευση. Όσο λιγότερο λειτουργεί η σκέψη σας, τόσο και πιο πολύ είσαστε ευτυχείς και αποδοτικοί για το Καθεστώς. Ο υπ’ αριθμόν 1 κίνδυνος είναι το να σκέφτεστε. Όχι πολλές διακρίσεις, όχι διάλογο με τον εαυτό…
Read more

O Υποχόνδριος. Ένα λογοτεχνικό απόσπασμα και κάποιες σκέψεις

«Πράγμα πολύ παράξενο, μα δεν μπορώ να διαβάσω μια φαρμακευτική ρεκλάμα χωρίς να συμπεράνω πως πάσχω από την εν λόγω ασθένεια και μάλιστα κάτω απ’ τη χειρότερή της μορφή. Η διάγνωση μου φαίνεται, κάθε φορά, να ταιριάζει ακριβώς με όλα τα συμπτώματα που αισθάνομαι. Θυμάμαι κάποια μέρα που είχα πάει στο Βρετανικό Μουσείο για να διαβάσω…
Read more

Μπρεχτ: Επιλογές από τις Ιστορίες του κυρίου Κόυνερ

«Ο κύριος Κ. διέσχιζε μια κοιλάδα όταν άξαφνα πρόσεξε ότι πατούσε στα νερά. Και τότε κατάλαβε πως η κοιλάδα του ήταν στην πραγματικότητα μια προέκταση της θάλασσας, και πως πλησίαζε η ώρα της παλίρροιας. Σταμάτησε λοιπόν, κοιτάζοντας γύρω του μήπως δει καμιά βάρκα, κι όσο κράτησε η ελπίδα του για τη βάρκα, δεν έκανε βήμα. Και…
Read more

Το επαναστατικό πρόταγμα του Κορνήλιου Καστοριάδη

  «Επιθυμώ να μπορώ να συναντώ τον άλλον σαν ένα ον όμοιο με μένα και απόλυτα διαφορετικό, όχι σαν ένα νούμερο, ούτε σαν ένα βάτραχο σκαρφαλωμένο σ’ ένα άλλο σκαλοπάτι (αδιάφορο αν κατώτερο ή ανώτερο) της ιεραρχίας των εισοδημάτων και των εξουσιών […]  Επιθυμώ ο άλλος να είναι ελεύθερος, γιατί η ελευθερία μου αρχίζει εκεί…
Read more

Οι Κλέφτες του Χρόνου και ένα απόσπασμα από τη “Μόμο”

«Υπάρχει ένα μεγάλο κι όμως πολύ καθημερινό μυστικό. Όλοι οι άνθρωποι συμμετέχουν σ’ αυτό, το ξέρουν όλοι, ελάχιστοι όμως το σκέφτονται. Οι περισσότεροι άνθρωποι το δέχονται σαν κάτι χωρίς σημασία και δε νοιάζονται καθόλου. Αυτό το μυστικό είναι ο χρόνος. Υπάρχουν ημερολόγια και ρολόγια για να τον μετράνε, αλλά αυτό δε σημαίνει και πολλά πράματα,…
Read more

Στο Λαγούμι της Λογοτεχνίας #8: Οι στάχτες του πολέμου

Για άλλη μια φορά, το Λαγούμι της Λογοτεχνίας ανοίγει τις βαριές, δρύινες πύλες του. Και νά σου πάλι οι σωροί από βιβλία, που σαν τρενάκι κάποιου αρχαϊκού λούνα-παρκ υψώνονται σε οροσειρές, γυρίζουν σε σβούρες – και χάνονται στο σκοτάδι του χρόνου. Και να ένα βαγονέτο που ήρθε να πάρει κι εσένα μαζί του για μια…
Read more

Η Ζωή στο Τετράγωνο Κουτί

  ΣΕ ΒΛΕΠΩ. Ζεις κι εσύ στο Τετράγωνο Κουτί σου. Ένα κουτί γεμάτο καθησυχαστικές ευθείες και ασφαλείς γωνίες. Ούτε που ξέρω πόσα χρόνια ζεις εκεί. Μάλλον δεν γνωρίζεις και ο ίδιος. Ίσως γεννήθηκες εκεί μέσα. Και νά που το Τετράγωνο Κουτί έγινε ο ορίζοντας όλης της ζωής σου. Είναι ωραία να ζεις στο Τετράγωνο Κουτί.…
Read more