Αγαπώ να βλέπω κάποια μικρά, παλιά αντικείμενα, που κόντρα στις δυσκολίες των καιρών μπόρεσαν να επιβιώσουν. Κάποια αντικείμενα που ο ιδιοκτήτης τους τα περιβάλλει με αγάπη και δεν βιάζεται να αντικαταστήσει στην πρώτη τους φθορά… Εκείνο το αλογάκι που άλλαξες το σπασμένο πόδι του… Εκείνο το παλιό ρούχο που μπάλωσες την τρύπα του… Εκείνο το…
Read more
Δύο φαινομενικά απλοί στίχοι, τόσο απλοί μες στη βαρύτητά τους, που τους υπαγορεύει ο ίδιος ο Stephen Hawking. Μοιάζουν έτσι με κάποιον μαθηματικό τύπο, αυτονόητο όπως το 2+2=4•τέτοιον που θα μπορούσε να συνοψίσει το σύνολο της πραγματικότητας στη σαφήνεια των σημείων του. Δύο απλοί στίχοι, που συνιστούν το επίκεντρο του τραγουδιού των Pink Floyd: “It…
Read more
«Όλα ήταν όπως τότε και μου φάνηκε πως ποτέ δεν ερωτεύτηκα στη ζωή μου όπως ερωτεύτηκα τη Ρόζα εκείνη τη μέρα. Τώρα, όμως, μου δινόταν η ευκαιρία να τη χαιρετήσω διαφορετικά απ’ ό,τι έκανα τότε…» Αυτό είναι ένα νυχτερινό κείμενο που γεννήθηκε από δυο πηγές: τον Λύκο της Στέπας του Έρμαν Έσσε και το Loom…
Read more
Όσοι παίζουν βιντεοπαιχνίδια είναι εξοικειωμένοι μ’ εκείνη την πολύτιμη λειτουργία του “save”: Σώζεις την πορεία σου στο παιχνίδι και αν κάτι πάει στραβά, μπορείς να επιλέξεις εναλλακτικό save state και ν’ ακολουθήσεις μια διαφορετική διαδρομή. Εξαιρετικά βολικό για το παιχνίδι – και πολύ δυσάρεστο όταν συνειδητοποιούμε πως στην πραγματικότητα δεν έχουμε αυτή τη βολικότατη ευχέρεια…
Read more
Αρχίζω με την απαραίτητη Καλή Χρονιά – και δίχως περιττές εισαγωγές μπαίνω στην ουσία. Η μιζέρια περισσεύει γύρω μας. Όμως εσύ που διαβάζεις αυτό το κείμενο… μπορείς να κάνεις ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση – και τη νέα χρονιά να ξαποστείλεις τη μιζέρια στη λακκούβα της. Ας γίνει ο νέος χρόνος, ο χρόνος που…
Read more
Μερικές συμβουλές από κάποιον που τα έχει ζήσει και τα ζει. Στην πραγματικότητά μας περισσεύει η κλειστότητα και η αδυναμία μοιράσματος. Η συναισθηματική νοημοσύνη – η ικανότητα να έρχεσαι σε βαθύτερη επαφή με τον συναισθηματικό κόσμο των άλλων και του εαυτού σου – συνιστά εξαίρεση σ’ έναν κόσμο που είτε σκέφτεται δίχως να νιώσει, είτε…
Read more
Κάποια πράγματα επισφραγίζουν την ομορφιά τους με τη σπανιότητα της εμφάνισής τους. Η βροχή είναι πάντα όμορφη – πόσο βαθύτερο νόημα αποκτά η ομορφιά της, όμως, όταν προκύπτει στα μέσα του Αυγούστου. Μοιάζει με την ανάσα που παίρνει ο αθλητής καταμεσής της ανηφόρας• το αεράκι που σκορπίζει την κάψα ενός περίκλειστου χώρου• το σιωπηλό ευχαριστώ…
Read more
Βραδινή ανάγνωση στο μπαλκόνι. Νωχελική διάθεση, απόλυτα ταιριαστή στη ραθυμία του μεσοκαλόκαιρου. Τα μάτια μου πάσχιζαν ν’ αγκιστρωθούν στις τυπωμένες αράδες του βιβλίου. Ο υπνωτικός ρυθμός ενός τζίτζικα παρέδερνε μπρος-πίσω, παντού και πουθενά – σαν μια βάρκα που μετέφερε τις σκέψεις μου σε μακρινά νησιά. Τότε στα ηχεία του υπολογιστή αντήχησε το “Historia De Un…
Read more
Αφορμή για τη σημερινή δημοσίευση στάθηκε ένα μάλλον απλό περιστατικό απ’ τα παλιά που έχει μείνει στη μνήμη μου. Ήταν ένα ηλιόλουστο πρωινό του Φλεβάρη και είχα συναντηθεί με μια κοπέλα για καφέ. Κάποια στιγμή η κουβέντα πήγε στα βιβλία – πράγμα μάλλον συνηθισμένο στις συναναστροφές μου. Θυμάμαι να μου αναφέρει πως «υπάρχουν βιβλία…
Read more
Γεια σου λέξη. Εγώ είμαι πάλι – ένας από τους τύπους που σε χειρίζονται συχνά. Είσαι βολική για μένα, δεν στο κρύβω… Πάντα διαθέσιμη, πάντα πρόθυμη. Ειδικά στις δύσκολες ώρες. Έτοιμη να ικανοποιήσεις τις σκέψεις μου, να τις τυλίξεις στα δίχτυα σου, να τις πλέξεις σε προτάσεις. Δεν ζητάς αντάλλαγμα. Συγκαλύπτεις τα αισθήματα μετουσιώνοντας τη…
Read more
Πρόσφατα σχόλια