Category: Λογοτεχνία

Enter the rabbit's lair...

«Η ευτυχία δεν είναι καθόλου μεταδοτική ασθένεια. Γιατί;»

  «Μπορώ να συμμεριστώ οτιδήποτε εκτός από τη δυστυχία» είπε ο λόρδος Χένρυ σηκώνοντας τους ώμους. «Τη δυστυχία με τίποτα δεν μπορώ να τη δεχτώ. Είναι τόσο άσχημη, τόσο φρικτή, τόσο καταθλιπτική. Υπάρχει κάτι τρομερά νοσηρό στη συμπάθεια των συγχρόνων μας για τον πόνο του άλλου. Θα ‘πρεπε να μας συγκινούν τα χρώματα, η ομορφιά,…
Read more

Μια Εγκυκλοπαίδεια που τη γλίτωσε

  Ημέρα Εγκυκλοπαίδειας η σημερινή. Όχι, μην αναζητάτε στο διαδίκτυο για “Παγκόσμιες Ημέρες” και τα σχετικά – η σημερινή υπήρξε Ημέρα Εγκυκλοπαίδειας για ΜΕΝΑ. Εξορμώντας απ’ το Λαγούμι μου το πρωί, εντόπισα παρατημένη δίπλα στον κάδο σκουπιδιών (προς μεγάλη μου έκπληξη) μια ανοιχτή κούτα γεμάτη παλιές (μα καλοδιατηρημένες) εγκυκλοπαίδειες. Πρώτη μου σκέψη ήταν η εξής:…
Read more

Χίλιες και μια Νύχτες: Ερωτική εξύμνηση

Ίσως η ωραιότερη λογοτεχνική εξύμνηση του γυναικείου σωματικού κάλλους, που έχω διαβάσει ως σήμερα, να βρίσκεται καταχωνιασμένη σε μια κρυφή γωνιά από τις “Χίλιες και μια Νύχτες”. Το χιλιόχρονο αυτό ορόσημο αποτελεί, μεταξύ πολλών άλλων, ένα από τα πλέον αισθησιακά έργα στην ιστορία της λογοτεχνίας – δεν είναι τυχαίο που ο Πιέρ Πάολο Παζολίνι το…
Read more

Ιονέσκο: “Οι κριτικοί μου κι εγώ”

Υπάρχουν δύο τρόποι ν’ αντιμετωπίσεις τη βλακεία των ανθρώπων – ή, για να υιοθετήσουμε μια εναλλακτική “βαθύτερη” έκφραση: δύο τρόποι ν’ αντιμετωπίσεις το παράλογο της ύπαρξης. Ο ένας είναι να τα βάψεις μαύρα – όπως έκανε ο Κάφκα. Και ο άλλος είναι με το χιούμορ – όπως έκανε ο κύριος του σημερινού μας θέματος. Κατά…
Read more

Φίλις Γουίτλεϊ. Ποίηση στα χρόνια της δουλείας

Η νεαρή κυρία που βλέπουμε στην εικόνα λέγεται Φίλις Γουίτλεϊ (Phillis Wheatley). Όμως αυτό δεν είναι το κανονικό της όνομα. Είναι το όνομα που της χάρισαν τα αφεντικά της – όταν εφτά χρονών κοριτσάκι, εν έτει 1761, μεταφέρθηκε απ’ την πατρίδα της, τη Σενεγάλη, σ’ ένα πλοίο δούλων με προορισμό τη Βοστώνη. Η μικρή Φίλις…
Read more

Η παντοδυναμία της εικόνας, ο Κούντερα και το προσωπείο του γέλιου

Το σκεφτόμουν τον τελευταίο καιρό, καθώς βρέθηκα στη δυσάρεστη κατάσταση να παρακολουθήσω λίγο ελληνική τηλεόραση. Ζούμε στην εποχή της εικόνας – μια εικόνα κυρίαρχη παντού, από τα social media ως τον χώρο της πολιτικής. Εκείνο που προέχει είναι η παρουσία μιας λαμπερής περσόνας κι ενός λόγου που μοιάζει περισσότερο με διαφημιστικό σλόγκαν. Τίτλοι, λεζάντες και…
Read more

Ερνέστο Σάμπατο: Η λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά

Η λεπτομέρεια κάνει άραγε τη διαφορά; Στην αγάπη, η απάντηση ίσως είναι θετική. Μπορεί να φέρεις πολλαπλές ιδιότητες – όμως μόνο το αγαπημένο πρόσωπο θα εκτιμήσει πάνω σου εκείνη τη μικρή λεπτομέρεια, που μάλλον θα περάσει απαρατήρητη στους άλλους. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τους στίχους ενός παλιού τραγουδιού της δεκαετίας του 30… Ένα τραγούδι που εκθειάζει στην…
Read more

Lady Oscar… Το Ρόδο των Βερσαλλιών ανθίζει ακόμα

Βρισκόμαστε στην ταχύτατα αναπτυσσόμενη, μα βαθιά ανδροκρατούμενη, Ιαπωνία των αρχών της δεκαετίας του 70. Μια κοινωνία όπου οι γυναίκες, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, διατηρούσαν τον παραδοσιακό τους ρόλο στην κουζίνα και το σπίτι. Κόντρα στις συνθήκες των καιρών, όμως, μια νεαρή κοπέλα, η Ριόκο Ικέντα, είχε μια ιδιαίτερα τολμηρή ιδέα… και αποφάσισε να τη διεκδικήσει.…
Read more

Εκείνο που ξέχασε η γνώση μας

Κάποιες φορές πιάνω τον εαυτό μου να γυροφέρνω σε χώρους με πράσινο και βλάστηση – εκείνους τους λίγους που έχουμε στην πόλη. Και πάντα σκέφτομαι το ίδιο: πως γνωρίζω ελάχιστα για τον φυσικό κόσμο που μας περιβάλλει. Οι γενιές των παππούδων μας μπορούσαν να ξεχωρίσουν δεκάδες τύπους δέντρων και φυτών, να κατονομάσουν βοτάνια, να διακρίνουν…
Read more

Reconnect the Paranoid Android

“Here I am with a brain the size of a planet and they ask me to pick up a piece of paper.” Ήταν μια παράδοξη, μα ευτυχής ένωση: ένα συγκρότημα με βαθύτατα εσωστρεφείς και μελαγχολικούς στίχους συνάντησε το κορυφαίο χιουμοριστικό βιβλίο επιστημονικής φαντασίας του αιώνα. Οι Radiohead έσμιξαν με το βιβλίο του Douglas Adams “A…
Read more