«Τι μεγαλύτερο δώρο, από την αγάπη μιας γάτας!» Κάρολος Ντίκενς Στα μάτια της βλέπεις την αιωνιότητα, έλεγε ο Μπωντλαίρ… Αλίμονο, φίλοι μου. Εδώ και λίγες μέρες έφυγε από τη ζωή η γατούλα μου, αγαπημένη φίλη και συντροφιά μου για το διάστημα των τελευταίων 12 χρόνων. Τη χτύπησε η αρρώστια, έδρασε υπόγεια και επιδεινώθηκε απότομα – ήταν…
Read more
Ακολουθώντας το κουνέλι ένα μόνο πράγμα είναι βέβαιο: θα βρεθείς στα πιο παράξενα και ασυνήθιστα μέρη. Σε μια σύγχρονη punk συναυλία, για παράδειγμα – μόνο που στο τέρμα του διαδρόμου, στέκεται ένα παράξενο ψυχαναλυτικό ντιβάνι. Ο ίδιος ο Φρόυντ, μάλιστα, γυροφέρνει εκεί κοντά, κρατώντας σημειώσεις. Για κάποιο λόγο ξαπλώνεις στο ντιβάνι (πάντα ήθελες να κάνεις…
Read more
Μικρός, πολύ μικρός, και έχοντας γεννηθεί στα 80ς, δύο ήταν οι κινηματογραφικές μορφές που είχαν χαραχτεί μέσα μου. Στους άντρες ήταν ο Ίντυ. Μεγάλωσα βλέποντας τις περιπέτειες του αρχαιολόγου με το μαστίγιο, ενώ γύριζε σε ζούγκλες και σπήλαια και κατατρόπωνε τους ναζί. Ήθελα να μεγαλώσω και να του μοιάσω. Ακόμα θέλω. Όσο αφορά τις γυναίκες……
Read more
3… 2… 1… Back to the Eighties!!! Αυτό είναι ένα αφιέρωμα που ήθελα από καιρό να κάνω. Ένα αφιέρωμα-κολοσσός, με δεκάδες φωτογραφίες, άφθονα link για videoclip και χιλιάδες λέξεις, που θα διαρκέσει μήνες και μήνες και μήνες ώσπου να ολοκληρωθεί! Η μουσική της δεκαετίας του 80 έχει τόσες και τόσες πτυχές, βλέπετε, που θα ήταν…
Read more
Κάποια κείμενα εδώ στο Λαγούμι ξεκινούν από τις πιο απλές αφορμές. Ένα οπτικό ερέθισμα, κάποιο τραγούδι, ή ενδεχομένως μια ανάλαφρη συζήτηση σ’ ένα καφέ. Στην τελευταία κατηγορία ανήκει η αποψινή ανάρτηση. Το θέμα της μοιάζει περισσότερο με παιχνίδι – η διάθεση το ίδιο. Πόσες φορές δεν έχουμε μιλήσει για βιβλία που «ταιριάζουν» περισσότερο σε μια…
Read more
«Μου φαίνεται, Σάντσο, πως δεν υπάρχει παροιμία που να μην είναι αληθινή, γιατί όλες είναι ρητά που βγαίνουν απ’ την ίδια την εμπειρία, μητέρα όλων των επιστημών. Και πιο αληθινή απ’ όλες είναι εκείνη που λέει: “εκεί όπου κλείνει μια πόρτα, ανοίγει μια άλλη”». …Περίπου τρεις μήνες πριν είχαμε κλείσει με Δον Κιχώτη. Σήμερα, τρεις…
Read more
Έχουμε τόσες φορές μιλήσει μέσα από μακροσκελή κείμενα και λέξεις – και θα το κάνουμε πολλές φορές ακόμα στο μέλλον. Μα σήμερα, κλείνοντας τη φετινή σειρά αναρτήσεων για το Φονικό Κουνέλι, θα σας μιλήσω κυρίως μέσα από εικόνες. Συγκεκριμένα, μια σειρά από εικονογραφήσεις δικές μου, με θέμα τους – τί άλλο; – κλασικά και αγαπημένα…
Read more
Ήταν το έτος 1673 όταν παρουσιάστηκε για πρώτη φορά ο «Κατά Φαντασίαν Ασθενής» (“Le Malade Imaginaire”) του Μολιέρου. Κεντρικός του ήρωας ο Αργκάν, ένας υποχόνδριος, πεπεισμένος πως είναι άρρωστος με ένα κάρο διαφορετικούς τρόπους και πως η μοίρα του επαφίεται στα χέρια των γιατρών – τους οποίους και αντιμετωπίζει ως σωτήρες. Ας δούμε ένα απόσπασμα…
Read more
Θα θυμάστε την ανάρτηση με εκείνα τα περιστέρια που έκαναν φωλιά στο μπαλκόνι του σπιτιού μου. (κλικ εδώ) Ένας μήνας πέρασε και δες πως μεγάλωσαν τα άτιμα – ήδη επιχειρούν τις πρώτες τους πτήσεις. Η εικόνα που βλέπετε είναι σημερινή. Το περιστέρι σε πρώτο πλάνο είναι ο μπόμπιρας – κοτζάμ μαντράχαλος έγινε σε ένα μήνα.…
Read more
Σαν μια πολυκατοικία είναι η ζωή μας. Έχει άφθονα σκαλιά και διαμερίσματα, πόρτες και παράθυρα. Έχει υπόγεια και ταράτσες. Κι έναν ουρανό εκεί ψηλά, κι έναν ορίζοντα πιο πέρα, κι ένα έδαφος χάμω στη γη. Το μισό καιρό περνάμε ανεβαίνοντας και κατεβαίνοντας τις σκάλες. Το κατέβασμα είναι εύκολο, μα κινδυνεύεις να χτυπήσεις. Το ανέβασμα είναι…
Read more
Πρόσφατα σχόλια