Σκόρπιες σκέψεις και λέξεις της κυρίας στη φωτογραφία. Φράσεις σκορπισμένες σαν σπόροι μες στη γη, πεταμένες δω κι εκεί. Ποιος ξέρει όμως… ίσως κάποιοι απ’ αυτούς τους σπόρους να πετάξουν ένα μικρό βλαστάρι στη σκέψη σου, φίλε αναγνώστη. Και ο καρπός της Patti Smith να γίνει και δικός σου. «Οι πάντες σκέφτονται τον Θεό σαν…
Read more
Βρισκόμουν σε μια πελώρια, αχνοφωτισμένη αίθουσα με θεατρικές θέσεις. Οι θέσεις έφταναν ως πέρα και στο βάθος, θαμμένη στο μισόφως, διέκρινες τη σκηνή. Η παράσταση φαίνεται πως είχε αρχίσει, πρόσεξα μάλιστα κάποιους ηθοποιούς πάνω στην εξέδρα. Πράγμα παράξενο όμως, δεν φαίνονταν να μιλούν ή να παίζουν κάποιο ρόλο – απλά στέκονταν όρθιοι και κοιτούσαν βαριεστημένα…
Read more
Η φωτογραφία που βλέπετε προέρχεται από γλάστρα στο μπαλκόνι του σπιτιού μου. Πριν δυο βδομάδες είδα με ευχάριστη έκπληξη πως φιλοξενούσε δυο μικροσκοπικά αυγουλάκια και μια χαρούμενη περιστέρα από πάνω που τα κλωσούσε! Και, για δες, τα αυγά παραχώρησαν τη θέση τους σε δυο μικρά πουλάκια. Δεν θα μπορούσε να είχε μπει με πιο ταιριαστό…
Read more
Θυμόμαστε αχνά τα γεγονότα της πρώιμης παιδικής μας ηλικίας… τόσο αχνά που μοιάζουν να χάνονται μεταξύ πραγματικότητας και μύθου. Έτσι φάνταζε στα μάτια μου, βγαλμένος από κάποιο παραμύθι, ο αινιγματικός αυτός πρίγκιπας που πρωταγωνιστούσε σε μία από τις παλιότερες ταινίες που θυμάμαι· ένα έργο καταχωνιασμένο στο χρονοντούλαπο των παλιότερών μου αναμνήσεων. Το όνομα της ταινίας…
Read more
“Εύχομαι στο νέο χρόνο που έρχεται να κάνεις λάθη. Γιατί αν κάνεις λάθη, τότε κάνεις καινούργια πράγματα, προσπαθείς καινούργια πράγματα, μαθαίνεις, ζεις, σπρώχνεις τον εαυτό σου, αλλάζεις τον κόσμο σου. Κάνεις πράγματα που δεν έκανες ξανά, μα πιο σημαντικό όλων – κάνεις κάτι”. Neil Gaiman *** Έτσι, με αυτή την ενδιαφέρουσα κουβέντα του Νιλ Γκέιμαν…
Read more
Επιστροφή σπίτι με τον ηλεκτρικό. Δυο νέοι – ένα αγόρι και μια κοπέλα – συνομιλούσαν. Ήταν-δεν ήταν 20 χρονών. Η κουβέντα περιστρεφόταν γύρω από κινητά τηλέφωνα. «Το συγκεκριμένο μοντέλο έχει την καλύτερη οθόνη». «Ναι, έτσι έχω ακούσει κι εγώ». Ένα γρήγορο βλέμμα μου στο χώρο, την ίδια στιγμή, ήταν αρκετό για να εντοπίσει με μια…
Read more
Η πραγματικότητα κάποιες φορές με ξεπερνάει. Δες – έχω χτίσει μια διαδικτυακή φωλιά την οποία προσπαθώ να γεμίζω με όλα όσα αγαπώ. Βιβλία, μουσικές, τέχνες, κινηματογράφο… Ένα λαγούμι καταχωνιασμένο θα ‘λεγε κάποιος κάτω από το έδαφος, πλημμυρισμένο με όμορφες μοναχικές ενασχολήσεις. Και μοιράζομαι τις ενασχολήσεις μου αυτές με τον κόσμο. Και πιστέψτε με – θα…
Read more
Πέρασα μπροστά από ανοιχτή τηλεόραση τις προάλλες – θύμιζε συνάντηση με παλιό φλερτ που ντρέπεσαι στην ανάμνησή του και το δικαιολογείς μόνο λέγοντας «δεν είχα μυαλό τότε». Αναγγελία του Προσεχώς του δελτίου ειδήσεων – όμοια με κινηματογραφικό τρέιλερ. Θέαμα για ξοδεμένους μεσήλικους. “Σάρωσε τα βραβεία του Τάδε Διαγωνισμού o Justin Timberlake”. Αυτό μετά τα νέα…
Read more
Περίμενε εδώ και πολλές ώρες το τρένο. Ίσως ήταν μέρες, ίσως εβδομάδες. Ήταν δύσκολο να πει – ο χρόνος φαινόταν να έχει σταματήσει εδώ μέσα. Καθόταν σε μια θέση και παρατηρούσε με ενδιαφέρον τον κόσμο γύρω του. «Δες πόσο καλοφτιαγμένος είναι αυτός ο σταθμός αναμονής», σκεπτόταν. «Τι όμορφες που είναι αυτές οι θέσεις με το…
Read more
Τα όνειρα που βυζάξαμε με της καρδιάς μας το αίμα πέταξαν και χαθήκανε μες της ζωής το ρέμα. Μα τάχα εμείς παντοτινά τ’ άφταστα θα ζητούμε; Βάλτε να πιούμε… Τα περασμένα σβήσανε, το τώρα δε θα μείνει. Τροφή των χοίρων έγιναν και οι πιο λευκοί μας κρίνοι. Μα τάχα πρέπει τους νεκρούς αιώνια να θρηνούμε;…
Read more
Πρόσφατα σχόλια