Tag: αφιερώματα

Για τις αισθήσεις Είμαι ένας τσοπάνος. Το κοπάδι μου είναι οι σκέψεις μου, Και οι σκέψεις μου είναι όλες αισθήσεις. *** Πόσο δύσκολο, αλήθεια, είναι να είσαι ο εαυτός σου και να μη βλέπεις παρά μόνο το ορατό! *** Σε σχέση με την αφή -προγενέστερη αίσθηση- τι είναι αλήθεια η όραση; Μια τηλεπαθητική (;) αφή,…
Read more

Αγαπώ την Ιστορία – την αγαπούσα από μικρός. Αυτή η αγάπη όμως χρωστάει λίγα στις επίσημες διδασκαλίες των σχολικών εγχειριδίων. Αδιαφορεί για τις αποστηθίσεις εκατοντάδων σελίδων με ρυθμούς αυτόματου. Αναριγεί στον ανταγωνισμό των εξετάσεων και στην επίπλαστη σπουδαιότητα των θεμάτων SOS. Περιφρονεί τη διδασκαλία της παπαγαλίας και την απαγγελία απανθισμάτων που χαίρουν την υποστήριξη του…
Read more

“We’ll laugh at that old bloodshot moon in that burgundy sky” Απόψε παρουσιάζω μια σειρά κειμένων που χρωστάω στον εαυτό μου εδώ και πολλά χρόνια. Μοιάζουν με αφιερώματα – στην πραγματικότητα πρόκειται για μια κατάθεση αγάπης για έναν από τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες. Η ιστορία του Τομ Γουέιτς… δοσμένη με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Μια παρουσίαση…
Read more

«Φαίνεται ότι μονάχα με τη συνείδηση βιώνουμε το χρόνο. Ένα μωρό δεν κατέχει την έννοια του χρόνου. Δε γνωρίζει ότι ο χρόνος περνάει. Δεν καταλαβαίνει το θάνατο. Το ασυνείδητο του ενήλικου είναι παρόμοιο. Σε ένα όνειρο δεν υπάρχει χρόνος και η τάξη της χρονικής διαδοχής αλλάζει, γεγονός που ανατρέπει τις σχέσεις αιτιών κι αποτελεσμάτων. Δεν…
Read more

Τ’ όνομά της ήταν Θεώνη Δρακοπούλου – μα η γενιά της έμαθε να την αποκαλεί Μυρτιώτισσα. Η γενιά των απαρχών του εικοστού αιώνα, ως τα χρόνια του Μεσοπολέμου. Πρώτα συγκίνησε τα πλήθη που είχαν την τύχη να τη δουν να ερμηνεύει στη θεατρική σκηνή την Οφηλία και τη Δυσδαιμόνα του Σαίξπηρ. Και έπειτα ήρθαν οι…
Read more

  Ήταν ένα από τα πιο κρύα βράδια του χειμώνα, πριν λίγα χρόνια. Διάβαζα το «Μαγικό Βουνό» του Τόμας Μαν σε ένα σπίτι δίχως θέρμανση και με παράθυρο ανοιχτό ώστε να μπαινοβγαίνουν οι γάτες (δεν ήθελα να τις αφήσω έξω στο κρύο). Είχα κουκουλωθεί, θυμάμαι, με δυο κουβέρτες και κασκόλ τυλιγμένο μέχρι πάνω, γύριζα τις…
Read more

[Οδηγίες ανάγνωσης: η σημερινή παρουσίαση διαβάζεται ανάποδα. Τα ακόλουθα αποσπάσματα διαβάζονται με αντίστροφη σειρά παραγράφων/διαλόγων (η τελευταία παράγραφος διαβάζεται πρώτη και ο τελευταίος διάλογος πρώτος). Όσο αφορά το υστερόγραφο στο τέλος: διαβάζεται μόνο μέσα από καθρέπτη και από κάτω προς τα πάνω για κάθε πρόταση! Γιατί τα ξεχωριστά βιβλία χρειάζονται ξεχωριστές παρουσιάσεις!] ητπέρθακ νοτ όπα…
Read more

Τον παλιό καιρό, τότε που τα Χριστούγεννα δεν είχαν ακόμα καταξιωθεί ως η επίσημη παγκόσμια γιορτή της κατανάλωσης· τότε που τα κάλαντα αποσκοπούσαν περισσότερο στη χαρά της περιπλάνησης – και τα παιδιά δεν κλείνονταν σπίτι τους, μα έβγαιναν στο κρύο να τα πουν· στην εποχή που χιόνιζε που και που μες στις γιορτές και αισθανόσουν…
Read more

Καθώς οδεύουμε πια στην καρδιά της θερινής περιόδου, κι ενώ τα τζιτζίκια παραδίδουν καθημερινό ρεσιτάλ και η ζέστη χτυπάει κόκκινο, λέω να πάρουμε μια ανάσα και να κλείσουμε τις παρουσιάσεις μας για το φετινό καλοκαίρι με αυτό εδώ το κείμενο. Ένα κείμενο δροσερό και τραγανό σαν φέτα καρπουζιού, που θα μας ταξιδέψει σε κάποια παραλία…
Read more

Αποσπάσματα από τα «Δοκίμια της Οκνηρίας» του Γιοσίντα Κένκο Για την απλότητα «Είναι υπέροχο ο άνθρωπος να έχει απλά γούστα, να αποφεύγει την υπερβολή, να μη λαχταράει την κοσμική επιτυχία. Είναι αλήθεια ότι από την αρχαία εποχή οι σοφοί άντρες σπάνια ήταν πλούσιοι. Στην Κίνα υπήρχε κάποτε ένας άντρας που λεγόταν Χσου Γιου και δεν…
Read more