Tag: βιβλία

Enter the rabbit's lair...

Οι Κλέφτες του Χρόνου και ένα απόσπασμα από τη “Μόμο”

«Υπάρχει ένα μεγάλο κι όμως πολύ καθημερινό μυστικό. Όλοι οι άνθρωποι συμμετέχουν σ’ αυτό, το ξέρουν όλοι, ελάχιστοι όμως το σκέφτονται. Οι περισσότεροι άνθρωποι το δέχονται σαν κάτι χωρίς σημασία και δε νοιάζονται καθόλου. Αυτό το μυστικό είναι ο χρόνος. Υπάρχουν ημερολόγια και ρολόγια για να τον μετράνε, αλλά αυτό δε σημαίνει και πολλά πράματα,…
Read more

Μ.Καραγάτση: Επιθυμία

«Τριανταοχτώ χρονών. Πέρασαν τα νιάτα με τα όνειρα, κυλάει κι’ ο χρόνος που φέρνει το μεστωμένο άντρα στο κατώφλι του χινόπωρου. Τα γερατιά; Είναι ακόμα μακριά. Μα που είναι και τα νιάτα; Τι απομένει από τη φλόγα της ψυχής, αυτή που φώτιζε τη ζωή με αντιφεγγίσματα πορφυρά; Τι κέρδισα, τι έχασα στο μεγάλο τριανταοχτάχρονο παζάρι…
Read more

Στο Λαγούμι της Λογοτεχνίας #8: Οι στάχτες του πολέμου

Για άλλη μια φορά, το Λαγούμι της Λογοτεχνίας ανοίγει τις βαριές, δρύινες πύλες του. Και νά σου πάλι οι σωροί από βιβλία, που σαν τρενάκι κάποιου αρχαϊκού λούνα-παρκ υψώνονται σε οροσειρές, γυρίζουν σε σβούρες – και χάνονται στο σκοτάδι του χρόνου. Και να ένα βαγονέτο που ήρθε να πάρει κι εσένα μαζί του για μια…
Read more

Ζαν-Πολ Σαρτρ… Στον Στρόβιλο της Ναυτίας

«Ίσως να είναι αδύνατον να κατανοήσει κάποιος το ίδιο του το πρόσωπο. Ή μήπως το πιστεύω αυτό επειδή ζω μόνος; Οι κοινωνικοί άνθρωποι έμαθαν να κοιτάζονται στους καθρέφτες όπως εμφανίζονται στους φίλους τους. Δεν έχω φίλους: άραγε γι’ αυτόν το λόγο είναι τόσο γυμνή η σάρκα μου; Θα έλεγα – ναι, θα έλεγα ότι είναι…
Read more

鴨長明: Η Καλύβα στο βουνό, του Κάμο νο Τσομέι

«Τα ψάρια δεν βαριούνται το νερό, αλλά μόνο τα ψάρια ξέρουν το γιατί. Τα πουλιά αγαπούν τα δάση, αλλά μόνο εκείνα ξέρουν το γιατί. Οι χαρές της μοναξιάς είναι παρόμοιες. Ποιος μπορεί να τις καταλάβει αν δεν ζήσει έτσι;» Στα παλιά χρόνια, την ιαπωνική περίοδο των Καμακούρα, ένας αυλικός αποφάσισε να γίνει ερημίτης. Η ζωή…
Read more

Αναζητώντας την παιδεία εκτός ύλης

“Τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν πώς να σκέφτονται, όχι τι να σκέφτονται” – Margaret Mead “Εκπαιδεύοντας το μυαλό, δίχως να εκπαιδεύσεις την καρδιά, δεν είναι καθόλου εκπαίδευση.”  – Αριστοτέλης “Ποτέ δεν επέτρεψα στο σχολείο ν’ αναμιχθεί με την εκπαίδευσή μου” – Mark Twain Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός με τι χαρά έπαιρνα τα καινούργια σχολικά βιβλία. Τα μύριζα, τα ζύγιζα στα χέρια…
Read more

Με τη ματιά του Πωλ Όστερ

Είναι μεγάλο το μέρος του καλλιτεχνικού και πνευματικού κόσμου που έχει ταχθεί ανοιχτά ενάντια στην εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ – μεταξύ των οποίων και ο Πωλ Όστερ, ο οποίος δήλωσε πρόσφατα στη “Guardian” πως: «το μήνυμα του Ντόναλντ Τραμπ “Να ξανακάνουμε την Αμερική μεγάλη” σημαίνει στην πραγματικότητα να την ξανακάνουμε λευκή», και ότι: «Ποτέ άλλοτε δεν είχα νιώσει…
Read more

Στο Λαγούμι της Λογοτεχνίας #7: “We’ re All Mad Here”

Το Λαγούμι της Λογοτεχνίας ανοίγει ξανά μετά από καιρό τις δρύινές του πόρτες. Και, για δες, η κατάσταση στο εσωτερικό του είναι χαοτική: σωροί από βιβλία, μπερδεμένες σημειώσεις, πεταμένα χαρτιά, διάδρομοι που ξεκινούν από παντού για να καταλήξουν κάπου και πόρτες που ανοίγουν κάπου για να καταλήξουν πουθενά. Μα δεν παύει να είναι ένας κόσμος…
Read more

Επιστροφή στον Τροπικό του Αιγόκερω

«Εδώ είναι η Χώρα της Συνουσίας, όπου δε βρίσκονται ούτε δέντρα, ούτε άστρα, ούτε προβλήματα. Υπέρτατος άρχοντας είναι το σπερματοζωάριο. Τίποτα δεν είναι προκαθορισμένο, το μέλλον είναι απόλυτα αβέβαιο, το παρελθόν ανύπαρκτο. Σε κάθε εκατομμύριο καινούριων υπάρξεων οι εννιακόσιες ενενήντα εννέα χιλιάδες εννιακόσιες ενενήντα εννέα είναι καταδικασμένες να πεθάνουν χωρίς ελπίδα να ξαναγεννηθούν ποτέ. Ο…
Read more

Τρεις Δόσεις Ουτοπίας

Άραγε πόσες δόσεις ουτοπίας χρειαζόμαστε για την καθημερινή πνευματική μας διατροφή; Η απάντηση δεν είναι όμοια για όλους. Στους μίζερους θα πρότεινα να μπολιάσουν το κεφάλι τους με όση ουτοπία χωράει εκεί μέσα, καταμεσής των σκονισμένων, τετραγωνισμένων γωνιών του. Στους αιθεροβάμονες θα συνιστούσα να αφαιρέσουν μερικές στάλες, γιατί εκεί ψηλά τα σύννεφα δείχνουν πάντα ροζ…
Read more