Το ανθρώπινο είδος είμαστε ξακουστοί για την απαράμιλλη ικανότητά μας να γινόμαστε επιζήμιοι ο ένας στον άλλο, μέσα από την επιτηδευμένη διάδοση των ιδεοληψιών μας. Ανάμεσα σε αυτές τις ιδεοληψίες ανήκει και η αντίληψη της «τελειότητας». Αφορμή για το σημερινό κείμενο έγινε μια γραπτή ευχή ενός γονέα σε φετινό αναμνηστικό σχολικό λεύκωμα της Έκτης Δημοτικού.…
Read more
Μια αφήγηση για τα πρώτα χρόνια της Έλλα Φιτζέραλντ Η ιστορία που θα σας αφηγηθώ είναι μια αληθινή ιστορία που θα σας μεταφέρει πίσω στα χρόνια της δεκαετίας του 30. Στα χρόνια της παλιάς οικονομικής κρίσης και στα χρόνια της τζαζ. Είναι η ιστορία μιας γυναίκας που ξεκίνησε απ’ τους δρόμους και βρέθηκε απ’ τη…
Read more
«Σκατά, καρντασάκι, σκατά, καλά το ‘πες. Ποια ζωή, ρε Σαλονικιέ; Η ζωή μας μια φορά μάς δίνεται, άπαξ, που λένε, σα μια μοναδική ευκαιρία. Τουλάχιστον μ’ αυτή την αυτόνομη μορφή της δεν πρόκειται να ξαναϋπάρξουμε ποτέ. Και μεις τί την κάνουμε, ρε, αντί να τη ζήσουμε; Τι την κάνουμε; Τη σέρνουμε από δω κι από…
Read more
«Ο κόσμος είναι γεμάτος ήδη με τόσο πόνο, για να έχει και πολέμους να τον πολλαπλασιάζουν…», έγραφε ο Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν στον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών». Εν έτει 2022, όμως, φαίνεται πως το ανθρώπινο είδος έχει πολλά να μάθει ακόμα. «Ο πόλεμος είναι εκείνο που συμβαίνει όταν αποτυγχάνει η γλώσσα», έλεγε μια άλλη συγγραφέας –…
Read more
Συνέβη σήμερα το πρωί, στον δρόμο για τη δουλειά. Ένα περιστατικό βαθύτατα όμορφο και βαθύτατα θλιβερό συνάμα. Έκτοτε δεν μπορώ να το βγάλω απ’ τη μνήμη μου. Μοιάζει να ‘χει χαράξει το μικρό του αποτύπωμα στη σκέψη μου. Μπορώ μόνο να το μοιραστώ. Ήταν ένας φράχτης, από εκείνους τους σιδερένιους, με τις μικροσκοπικές τρύπες. Ένα…
Read more
«Είμαι μεγαλύτερος από σένα – γνωρίζω περισσότερα». Δυο φράσεις που συχνά μπορεί να συνοδεύουν η μία την άλλη, με τη δεύτερη να προκύπτει σαν «φυσικό επακόλουθο» της πρώτης. Δεν είναι λίγες οι φορές που μπορεί ν’ ακούσουμε έναν μεγαλύτερο να «συμβουλεύει» έναν νεότερο και να του υποδεικνύει τι «είναι σωστό» να κάνει, θέτοντας την «ανώτερη…
Read more
Τοξικός άνθρωπος: εκείνος που μεταδίδει δηλητήριο στους άλλους. Μπορεί να είναι θυμός, ή χλεύη, ή πικρόχολη διάθεση, ή μια γενικότερη αρνητική τοποθέτηση πάνω στα πράγματα. Η τοξικότητα είναι εξαιρετικά μεταδοτική. Από τη στιγμή που εισχωρεί μέσα σου διαδίδεται σε αστραπιαία ταχύτητα και μπορεί να σε καταλάβει ολόκληρο. Τα αποτελέσματά της είναι απρόβλεπτα και εξαρτώνται από…
Read more
Το σημερινό μας θέμα, αγαπητοί περιηγητές των υποχθόνιων λαγουμιών, δίνει επιτέλους την απάντηση σε ένα από τα μείζονα ερωτήματα της εποχής μας: τί θα έγραφαν οι αγαπημένοι μας συγγραφείς αν δημοσίευαν τα έργα τους στη σύγχρονη εποχή της πανδημίας; Μια εποχή άκρας δημιουργικότητας και μείζονος έμπνευσης για κάθε δημιουργό, όπως γνωρίζουν όλοι. Φυσικά το Κουνέλι…
Read more
Θα ήθελα να βρίσκομαι χαμένος στον θαυμαστό κόσμο ενός βιβλίου. Μα χάνομαι στον… θαυμαστό καινούργιο κόσμο που βλέπω να χτίζεται γύρω μας. Χάνομαι, αγανακτώ και απορώ. Απορώ διότι βλέπω μια κοινωνία με διχασμένους τους πολίτες της. Τους πολίτες που έχουν υπομείνει, ο καθένας με τον τρόπο του, τα γεγονότα της πανδημίας. Αναφέρομαι σε εκείνους που…
Read more
Υπάρχει ένας «ιός» που εξαπλώνεται με ταχύτατους ρυθμούς στην επιφάνεια του πλανήτη ήδη απ’ τα παλιά, πολύ παλιά χρόνια. Δεν αναφέρομαι στον γνωστό με τον οποίο ασχολούμαστε την τελευταία διετία. Αν η φύση μιλούσε τη δική μας γλώσσα, αν τα δέντρα και τα ζώα είχαν λαλιά, θα έλεγαν πως το όνομα αυτού του καταστροφικού ιού…
Read more
Πρόσφατα σχόλια