“Tommorow”, by El-Zeft, Cairo Είναι λεπτή η γραμμή ανάμεσα στο όνειρο και στην πραγματικότητα, στη ρεαλιστική και στη ρομαντική ματιά. Συνήθως μπλέκουν το ένα με το άλλο, μπολιασμένα με δόσεις αισιοδοξίας ή απαισιοδοξίας, κοκτέιλ με πολλαπλούς χρωματισμούς, η γεύση των οποίων δεν είναι για τα γούστα του καθένα. Τι θέλω να πω – ας εξηγήσω. Δες,…
Read more
Σε αποκλειστική ανταπόκριση μια φωτογραφία από το αθηναϊκό κέντρο, αυτή τη στιγμή – και ενώ ορδές πολιτών περιμένουν στην ουρά του ATM. Μεταξύ εκείνων, αν είστε παρατηρητικοί, θα διακρίνετε και μένα. Απεγνωσμένα προσπαθώντας να τρυπώσω κάπως μέσα από τα κάγκελα, μη βρίσκοντας τον τρόπο, αγωνιώντας για την τύχη των επενδύσεών μου. Εν ανάγκη ίσως δαγκώσω…
Read more
art by Banksy Γίνεται πολύς λόγος για ελπίδα (ή την απουσία της) αυτές τις μέρες. Μα προτού καταπιαστώ με αυτό, ας αναφερθώ σε κάτι άλλο, φαινομενικά διαφορετικό. *** “Εσύ λοιπόν είσαι ικανοποιημένος με τα εθνικά θέματα;”. Έτσι με ρώτησε χαμογελώντας ένας γνωστός από τον εργασιακό χώρο, ο οποίος μου αποκάλυψε πως είχε ψηφίσει Χρυσή Αυγή. Η…
Read more
«Όταν ακούμε κάποιο φασίστα, οποιασδήποτε απόχρωσης, να βγάζει κήρυγμα για την “τιμή του έθνους” (αντί για την τιμή του ανθρώπου), για τη “σωτηρία της αγίας οικογένειας και της φυλής” (αντί της κοινωνίας και της εργαζόμενης ανθρωπότητας) · όταν φουσκώνει και κορδώνεται κι έχει το ρύγχος του γεμάτο συνθήματα, τότε ας τον ρωτήσουμε δημοσία, ήρεμα και…
Read more
“O μεγάλος άνθρωπος ξέρει πότε και με ποιον τρόπο είναι μικρός. Ο Ανθρωπάκος δεν γνωρίζει ότι είναι μικρός και φοβάται να το μάθει” Βίλχελμ Ράιχ, “Άκου Ανθρωπάκο” Τον καιρό αυτό διεξάγεται η δίκη της Χρυσής Αυγής. Μια παράφορη εθνικιστική οργάνωση με εγκληματικό παρελθόν, που εμφανίστηκε στην πολιτική ζωή σχεδόν από το πουθενά για να διακηρύξει…
Read more
Από μικρός μου άρεσε να τρυπώνω σε φιλόξενα λημέρια και απόμερες γωνιές, τέτοιες που σου παρείχαν κάποια αίσθηση απόδρασης απ’ τη βαβούρα του κόσμου. Την οχλοβοή, το θόρυβο, τις εξελίξεις, την επικαιρότητα που πάντα τρέχει λαχανιασμένη – και εμείς για κάποιο λόγο οφείλουμε να τρέχουμε ξωπίσω της, λες και αν σταματήσουμε για λίγο να πάρουμε…
Read more
Εισαγωγή στο «Μεγάλο μας Τσίρκο» του Ιάκωβου Καμπανέλλη Η 21η του Απρίλη έχει καθιερωθεί ως η «μαύρη επέτειος» της Χούντας. Η μέρα που τα τεθωρακισμένα των συνταγματαρχών βύθισαν τη χώρα στην άχρωμη άβυσσο της δικτατορίας. Ωστόσο αναρωτιέμαι: γιατί μόνο η 21η του Απρίλη; Γιατί όχι και η 22η του μήνα; Η 23η; Η 24η; Πες…
Read more
Χθες βράδυ τράβηξε το βλέμμα μου το ένθετο «Κ» της Καθημερινής. Το κεντρικό θέμα που δέσποζε στο εξώφυλλο είχε τον τίτλο «Πώς Γίνεσαι Δισεκατομμυριούχος πριν από τα 40», με υπότιτλο «πέντε αυτοδημιούργητοι από τη νέα λίστα του Forbes». Τα λευκά χαμόγελα και τα αστραφτερά βλέμματα των συγκεκριμένων πέντε δισεκατομμυριούχων σκορπούσαν μια παραπανίσια γυαλάδα στο ήδη…
Read more
Την ερχόμενη Παρασκευή 27 Φλεβάρη θα διεξαχθεί στο Γκάζι, στο Kookoo music bar, η οπτικοακουστική παράσταση “Years of the Rabbits”. Μια «under(the)ground opera», όπως εύστοχα δηλώνει, σε μουσική και σύλληψη του Κώστα Δημουλέα. Πρόκειται για μια σχεδόν μυσταγωγική εμπειρία, βυθισμένη σε χρώματα υπνωτιστικά, φευγάτες μουσικές νότες και αποκαλυπτικό 3d animation. Ταυτόχρονα όμως συνιστά μια πολιτική…
Read more
Σαν τα χιόνια… έκφραση συνδεδεμένη με εκείνο που δε βλέπουμε συχνά και μας εκπλήσσει ευχάριστα με την παρουσία του. Ε λοιπόν, η Τετάρτη, 11 του Φλεβάρη, έμελλε να είναι τέτοια: μια μέρα ασυνήθιστη, σχεδόν παράδοξη, μα ταυτόχρονα ιδιαίτερη. Μια μέρα βαμμένη στο άσπρο του χιονιού και το πολύχρωμο του πλήθους. «Την πιο κρύα μέρα του…
Read more
Πρόσφατα σχόλια