[Οδηγίες ανάγνωσης: η σημερινή παρουσίαση διαβάζεται ανάποδα. Τα ακόλουθα αποσπάσματα διαβάζονται με αντίστροφη σειρά παραγράφων/διαλόγων (η τελευταία παράγραφος διαβάζεται πρώτη και ο τελευταίος διάλογος πρώτος). Όσο αφορά το υστερόγραφο στο τέλος: διαβάζεται μόνο μέσα από καθρέπτη και από κάτω προς τα πάνω για κάθε πρόταση! Γιατί τα ξεχωριστά βιβλία χρειάζονται ξεχωριστές παρουσιάσεις!] ητπέρθακ νοτ όπα…
Read more
Πολύ λίγες παιδικές ιστορίες θυμάμαι από τα χρόνια της “Γλώσσας” του Δημοτικού… Ανάμεσά τους ξεχωρίζει “Το Μικρό Κάπα και το Μεγάλο Κάπα από την Καππαδοκία”, του Ευγένιου Τριβιζά. Δίχως πολλή σκέψη, είπα να το μοιραστώ. «Ζούσαν κάποτε στην Καππαδοκία δύο κάπα. Ένα κάπα μικρό και ένα Κάπα κεφαλαίο. Το μικρό κάπα ήταν καλόκαρδο, καλόβολο και…
Read more
Αυτό είναι ένα μικρό διήγημα του Άντον Τσέχωφ, γραμμένο στα τέλη του 19ου αιώνα. Ένα διήγημα το οποίο θα δημοσιευόταν πρωτοσέλιδο σε κάθε εφημερίδα, κάθε σχολικό βιβλίο, κάθε μορφής επιμορφωτικό έντυπο, παντού και συνεχώς – αν ζούσαμε σε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο. Θα το βλέπαμε τοιχοκολλημένο έξω από γραφεία επιχειρήσεων και θα συνόδευε κάθε αξιοπρεπές…
Read more
Είναι εκείνο το τραγούδι των Einstürzende Neubauten. “Silence Is Sexy”. Ένα τραγούδι που παίζει πολύ με τη σιωπή. Μοιάζει να παρεμβάλλει μουσική και λόγια καταμεσής της σιωπής – και όχι το αντίθετο. Κάποια στιγμή ακούγεται ο ήχος ενός τσιγάρου που ανάβει – μια μοναδική σπίθα στο σκοτάδι. Και μετά σιωπή ξανά. Και σκέφτεσαι: είμαστε τσιγάρα…
Read more
Τα Χριστούγεννα είναι μια εποχή κατάλληλη για παραμύθια – αν μάλιστα το παραμύθι είναι σκοτεινό, αν σμίγει το φως με τη σκιά, αν ενώνει το «ζήσαν αυτοί καλύτερα» με κάποιες δόσεις γνήσιας ανατριχίλας… τόσο το καλύτερο. Σήμερα λοιπόν θα σας παρουσιάσω ένα από τα σκοτεινότερα παραμύθια των σκοτεινότερων παραμυθάδων της κλασικής λογοτεχνίας. Ο λόγος για…
Read more
Τον παλιό καιρό, τότε που τα Χριστούγεννα δεν είχαν ακόμα καταξιωθεί ως η επίσημη παγκόσμια γιορτή της κατανάλωσης· τότε που τα κάλαντα αποσκοπούσαν περισσότερο στη χαρά της περιπλάνησης – και τα παιδιά δεν κλείνονταν σπίτι τους, μα έβγαιναν στο κρύο να τα πουν· στην εποχή που χιόνιζε που και που μες στις γιορτές και αισθανόσουν…
Read more
Καθώς οδεύουμε πια στην καρδιά της θερινής περιόδου, κι ενώ τα τζιτζίκια παραδίδουν καθημερινό ρεσιτάλ και η ζέστη χτυπάει κόκκινο, λέω να πάρουμε μια ανάσα και να κλείσουμε τις παρουσιάσεις μας για το φετινό καλοκαίρι με αυτό εδώ το κείμενο. Ένα κείμενο δροσερό και τραγανό σαν φέτα καρπουζιού, που θα μας ταξιδέψει σε κάποια παραλία…
Read more
Μοναχικότητα ή μοναξιά; Ελευθερία ή φυλακή; Ευλογία ή κατάρα; Σήμερα θα ταξιδέψουμε στον αληθινό κόσμο του βιβλιοφάγου. Στην καρδιά του καλλιτέχνη. Στην ψύχη που φωνάζει: «θέλω συντροφιά!» και στη σκέψη που αντιμιλά: «αφήστε με μόνο!» Που τελειώνει η μοναχικότητα και που αρχίζει η μοναξιά; Ποια είναι τα σύνορα ανάμεσα στο Εγώ και το Εμείς; Είναι…
Read more
«Ζώντας όπως εγώ με ανθρώπινα όντα, όσο περισσότερο τους παρατηρώ, τόσο περισσότερο αναγκάζομαι να συμπεράνω πως είναι εγωιστές. Ειδικά εκείνα τα παιδιά. Όποτε τραβάει η όρεξή τους, με κρεμούν ανάποδα, χώνουν τη μούρη μου σε κάποια χαρτοσακούλα, με σβουρίζουν γύρω γύρω, με χώνουν στην κουζίνα. Επιπλέον, στην παραμικρή μου σκανταλιά, ολάκερο το νοικοκυριό συνασπίζεται εναντίον…
Read more
Αποσπάσματα από τα «Δοκίμια της Οκνηρίας» του Γιοσίντα Κένκο Για την απλότητα «Είναι υπέροχο ο άνθρωπος να έχει απλά γούστα, να αποφεύγει την υπερβολή, να μη λαχταράει την κοσμική επιτυχία. Είναι αλήθεια ότι από την αρχαία εποχή οι σοφοί άντρες σπάνια ήταν πλούσιοι. Στην Κίνα υπήρχε κάποτε ένας άντρας που λεγόταν Χσου Γιου και δεν…
Read more
Πρόσφατα σχόλια