Ήταν ένας νέος παράταιρος με το πνεύμα των καιρών του. Έμοιαζε με κάποιον ξοδεμένο Φρανκ Σινάτρα, όταν έχουν πια σβήσει τα φώτα και μαζί με αυτά η λάμψη του αμερικάνικου ονείρου. Λυμένη γραβάτα, φορεμένο στραβά καπέλο, ένα τσιγάρο στο χέρι, η κιθάρα στο άλλο. Έμοιαζε με κάποιον μπαρουτοκαπνισμένο μπίτνικ της δεκαετίας του 50 – μια…
Read more
«Διακηρύσσω την πεποίθησή μου ότι η τέχνη είναι το μεγαλύτερο εγχείρημα και η αληθινά μεταφυσική δραστηριότητα αυτής εδώ της ζωής.» Βρισκόμαστε στο έτος 1872. Ένας νεαρός γερμανός καθηγητής της ελληνικής φιλολογίας δημοσιεύει το πρώτο του βιβλίο. Το βιβλίο φέρει τον φιλόδοξο τίτλο: «Η Γέννηση της Τραγωδίας μέσα από το Πνεύμα της Μουσικής» [Die Geburt der…
Read more
Ιστορίες από τον στρατό: Μια φορά κι έναν καιρό ο υπογράφων διένυε τη συναρπαστική στρατιωτική του θητεία στο στρατιωτικό νοσοκομείο της Τρίπολης – μεταξύ άλλων. Για ένα διάστημα είχα αναλάβει την ευθύνη του ΚΨΜ – ήσυχες μέρες μακριά από σκοπιές και όπλα. Οι ώρες όμως περνούσαν αργά και βασανιστικά: όταν ο στρατός δεν σε μετατρέπει…
Read more
Απόψε μεταφέρομαι νοερά σε κάποιο άλλο Πάσχα, σχεδόν είκοσι χρόνια πριν. Καθισμένος σ’ ένα βαρυφορτωμένο εφηβικό γραφείο, στο ημίφως μιας χαμηλής λάμπας, διαβάζοντας για τις Πανελλήνιες εξετάσεις. Μπροστά στα μάτια μου το Άγνωστο: κείμενα αρχαίων συγγραφέων, η σημασία των οποίων για την ιστορία του πολιτισμού έμοιαζε να εξαντλείται στο ποιο είναι το «απαρέμφατο» και ποια…
Read more
“We’ll laugh at that old bloodshot moon in that burgundy sky” Απόψε παρουσιάζω μια σειρά κειμένων που χρωστάω στον εαυτό μου εδώ και πολλά χρόνια. Μοιάζουν με αφιερώματα – στην πραγματικότητα πρόκειται για μια κατάθεση αγάπης για έναν από τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες. Η ιστορία του Τομ Γουέιτς… δοσμένη με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Μια παρουσίαση…
Read more
Είναι εκείνο το τραγούδι των Einstürzende Neubauten. “Silence Is Sexy”. Ένα τραγούδι που παίζει πολύ με τη σιωπή. Μοιάζει να παρεμβάλλει μουσική και λόγια καταμεσής της σιωπής – και όχι το αντίθετο. Κάποια στιγμή ακούγεται ο ήχος ενός τσιγάρου που ανάβει – μια μοναδική σπίθα στο σκοτάδι. Και μετά σιωπή ξανά. Και σκέφτεσαι: είμαστε τσιγάρα…
Read more
“Lost In the Supermarket”, λένε οι Clash σε ένα αγαπημένο τραγούδι τους. Τον καιρό που γράφτηκε το τραγούδι, σαράντα χρόνια πριν, στο λυκαυγές της θατσερικής νεοφιλελεύθερης εποχής, ένα μεγάλο σουπερμάρκετ φάνταζε σαν το απαύγασμα του τεχνικού πολιτισμού και της εποχής της κατανάλωσης. «Δεν μπορώ πια να φωνάξω χαρούμενος», λέει το παιδί μέσα στους Clash, περιφερόμενο…
Read more
Έτος 1966. Μια εποχή αφύπνισης, μια εποχή που ο κόσμος φαινόταν πως θα άλλαζε. Τότε ήταν που η Nina Simone έγραψε ένα τραγούδι με τον τίτλο “Four Women”. Η πρώτη από τις γυναίκες είχε χρώμα δέρματος μαύρο. Πληθωρική, γεροδεμένη, δυναμική, μία αρχέγονη μητρική φιγούρα, σεβάσμια και ταλαίπωρη ταυτόχρονα, ικανή να κουβαλάει πλήθος από κακουχίες στις…
Read more
Αναγέννηση Τα πάντα έδειχναν να έχουν τελειώσει. Το συγκρότημα έφτανε στο τέλος του δημιουργικού του κύκλου, πνιγμένο σε μια μαύρη, παχύρευστη, κολλώδη θάλασσα άρνησης και πόνου, μια άβυσσο μηδενισμού. «Είχα χάσει κάθε φίλο που είχα», εξομολογήθηκε αργότερα ο Robert Smith, «κάθε έναν χωρίς καμία απολύτως εξαίρεση, κι αυτό γιατί ήμουν απίστευτα δυσάρεστος, απωθητικός και εγωκεντρικός.…
Read more
«Μέσα από ένα ανατριχιαστικό τρίξιμο ακουγόταν το θέμα που μάγευε τον Ολιβέιρα, μια ανώνυμη τρομπέτα και μετά το πιάνο, όλα μες στους αχνούς ενός παλιού γραμμόφωνου και μιας ελεεινής ηχογράφησης, από μια ορχήστρα ο Θεός να την κάνει, πριν την εμφάνιση της τζαζ, αλλά στο κάτω κάτω απ’ αυτούς τους παλιούς δίσκους, απ’ τα show…
Read more
Πρόσφατα σχόλια