Η πολιτική δεν είναι επάγγελμα. Δεν ανήκει σε ειδικούς. Δε χρειάζεται ειδική παιδεία, ή σπουδές. Σε κάνουν όμως να πιστεύεις πως έτσι είναι, έτσι ήταν πάντα. Πρόκειται για τη διαχείριση των δημοσίων πραγμάτων. Των οποίων είσαι μέρος, όσο και αν θεωρείς πως ανήκεις σε κάποια άλλη σφαίρα, απομονωμένη από τον κόσμο. Μα για δες, ζεις…
Read more
(Giovani Bellini, “Sacred Allegory”) Το παρελθόν ποτέ δεν είναι ίδιο. Πάλλεται μέσα μας, άλλοτε βρυχάται σαν ηφαίστειο, απειλώντας να σπάσει τα τοιχώματα μας, άλλοτε ρέει σα ποτάμι, σταγόνες δροσερές, βρόχινες, γεννοβολούσες σκέψεις, λόγια, γλυκές εικόνες, εκεί που η φαντασία σμίγει με την πραγματικότητα. Το παρελθόν, οι αναμνήσεις, τα βιώματα, ζουν και τρέφονται απ’ το κάθε…
Read more
Ήταν κάποτε οι Bloggers Πριν κάποια χρόνια, θυμάμαι, είχα βγει με μια παρέα. Ήμασταν Εξάρχεια, αράζαμε στους Χάρτες, ήταν βράδυ. Είχα μόλις γνωρίσει τα παιδιά, μα περνούσαμε όμορφα, τα λέγαμε, πίναμε τις μπύρες μας. Εγώ είχα πιάσει την κουβέντα, τους έλεγα τα δικά μου. Σε κάποια φάση ένας από την παρέα με ρωτάει: “Είσαι blogger;”.…
Read more
Είμαστε σταθμοί σε μια πορεία, κλαδιά σ’ ένα δέντρο που απλώνεται, οι ρίζες μας ξετυλίγονται πίσω χιλιετίες, μα τα μάτια μας κοιτάζουν τον ουρανό και τ’ άστρα καιρών που ακόμα δεν έχουν ξεπροβάλλει. Είμαστε μονάδες ξεχωριστές, μοναδικές, μα καθένας μας φέρει εντός του κληρονομιά αιώνων, τις αντιλήψεις του περιβάλλοντος στο οποίο ανατράφηκε, τις στάσεις του…
Read more
Έρχεται ξανά ο Bob Dylan λοιπόν. Bob Dylan, εν έτει 2014. Κι ενώ οι μνήμες μου από το τελευταίο, προ τριετίας (ή τετραετίας, δε θυμάμαι καλά) λάιβ του στη (κατάμεστη) Μαλακάσα δεν έχουν ξεθωριάσει – θυμάμαι ακόμα πόσο κακή εντύπωση μου είχε κάνει. Η φωνή του αντηχούσε λες και έκραζε βραχνιασμένος κόκκορας, τα τραγούδια σχεδόν…
Read more
«Δεν υπάρχει ρομαντισμός μέσα στο ουράνιο τόξο. Πουθενά δεν υπάρχει ρομαντισμός. Όλα είναι μια μικρή απάτη της αιωνιότητας… Πάνω στη γη, τον χειμώνα, αντικρίζεις τα ξερά, παγωμένα κλαδιά… Ξαφνικά, ξεπετιούνται τα μαβιά λουλουδάκια της μυγδαλιάς. Τότε όλοι φωνάζουνε: “Έρχεται η άνοιξη”. Και μέσα στην άνοιξη κοκκινίζουνε τον κάμπο οι παπαρούνες και μυρίζει σπέρμα η γη. Και,…
Read more
Πρόκειται για έναν από τους πιο ξακουστούς πίνακες στην ιστορία της ελληνικής ζωγραφικής. “Τα Κάλαντα” του Νικηφόρου Λύτρα. Ένα έργο που μας έρχεται από το 1872, σχεδόν 150 χρόνια πριν. Από τις περιπτώσεις εκείνες που μια εικόνα μιλάει όσο χίλιες λέξεις – τα “Κάλαντα” συνιστούν παράθυρο σε μια άλλη εποχή και έχουν συζητηθεί όσο λίγοι…
Read more
~ Αγαπώ τα Χριστούγεννα. Κατανοώ όσους μιλούν για την εμπορευματική τους ταυτότητα, η οποία μάλιστα σε εποχές κρίσης λαμβάνει χαρακτήρα βαθιάς ειρωνείας. Συμφωνώ με εκείνους που ενοχλούνται με την επιβλητική κάποιες φορές επαφή με πρόσωπα, τα οποία υπό άλλες συνθήκες θα αποφεύγαμε. Μπορώ ακόμα να καταλάβω όσους ξενερώνουν με εκείνη την καταναγκαστική επιβολή ενός εορταστικού…
Read more
~ κλικ Ένα παιδί έπαιζε στο μπαλκόνι του σπιτιού του, μια πολυκατοικία στο κέντρο της Αθήνας. Ξάφνου άκουσε έναν δυνατό θόρυβο, σαν υπόκωφο μουγκρητό, λες και είχαν ξεπροβάλλει θηρία από κάποια ιστορία τρόμου. Σηκώθηκε μεμιάς από τη θέση του, έσκυψε στο περβάζι της μπαλκονόπορτας και κοίταξε κάτω, στον δρόμο. Ένα τανκ είχε προβάλλει, και πίσω…
Read more
Nelson Mandela Στο blog έχω καιρό τώρα προσθέσει μια ένδειξη, στην αριστερή του στήλη. Το ανθρωπάκι που πετάει την σβάστικα μέσα στα σκουπίδια. Και αυτή η ένδειξη θα συνεχίσει να δεσπόζει, στην ίδια πάντα θέση. Ό,τι και αν συμβαίνει γύρω μας, όσο δυσάρεστες και αν είναι οι εξελίξεις. Η ιδεολογία του φασισμού, του ναζισμού, του…
Read more
Πρόσφατα σχόλια