Η επιθυμία για απόδραση είναι βαθιά ριζωμένη σε πολλούς από μας. Και αν συνήθως η ιδέα της “απόδρασης” μας φέρνει κατά νου μακρινές και εξωτικές τοποθεσίες, ορισμένες φορές αυτό που αναζητάς μπορεί να βρίσκεται μόλις λίγη ώρα μακριά από το σπίτι σου. Κάποιες στάσεις με τον ηλεκτρικό. Πλάι στα ίδια εκείνα μέρη που σε ενοχλούν…
Read more
~ Αυτό ήταν! Οι μέρες που τόσοι και τόσοι περιμέναμε έφτασαν! Αναφέρομαι στις συναυλίες του Roger Waters φυσικά, με σκοπό την παρουσίαση του “The Wall”, μια παρουσίαση που είμαι βέβαιος πως θα χαραχτεί πολύ βαθειά στη μνήμη μας… Ο αρχικός σκοπός μου ήταν να έγραφα κανένα αναλυτικό, τιτάνιο αφιέρωμα γύρω απο το The Wall, τα…
Read more
~ Το πάνω σκίτσο δεν είναι τωρινό, πάει ενάμισι χρόνος απο τότε που το έκανα. Είναι όμως επίκαιρο. Και μάλλον θα παραμένει επίκαιρο για καιρό ακόμα. ~
~ Έφτασε ο καιρός, σήμαναν οι καμπάνες!!! Τα ζώα στην Κουνελόχωρα χοροπηδούν όλα με χαρά! Κι αυτό διότι ήρθε η δική τους ώρα!!! Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΖΩΟΥ. Φίλοι επισκέπτες αυτού του ζωολογικού μπλογκοκήπου. Κάποιοι απο σας, οι τακτικοί, άρρωστοι αναγνώστες (γιατί πως γίνεται να διαβάζει κανείς τακτικά αυτό το blog και να μην είναι άρρωστος,…
Read more
~ (leeeeet’s goooooooo!!!) Ωραία λοιπόν. Το ένα κουνέλι είναι ο τύπος που γράφει αυτό το blog, σωστά? Τα άλλα δύο κουνέλια ποιά είναι? Μα τι συμβαίνει επιτέλους?! …Ναι φίλε αναγνώστη, αυτό που σκέφτηκες είναι.: Αν πάρουμε το ένα κουνέλι και το βάλουμε μπροστά απο έναν καθρέπτη κρατώντας μια φωτογραφία ενός άλλου κουνελιού, και τους βγάλουμε…
Read more
~ Εεεεεπ, ποιό κουνέλι ξεπροβάλλει απο την φωλιά του σιγά σιγά?! Πω πω, ζέστη που χει όμως εκεί έξω… ενώ μέσα στην φωλιά έχει δροσιά τουλάχιστον, τρώμε και κανένα παγωτό καρότο (ε, τι άλλο θα έτρωγε ένας διψασμένος για γλυκά κούνελος), βλέπουμε κανά ματσάκι (μουντιάλ) ανάμεσα στους πάνθηρες και τους ιπποπόταμους, περνάει η ώρα. Πιο…
Read more
~ Να μαστε πάλι. Λοιπόν, τι έχει το μενού για σήμερα?…. Χμμ, τι θα λέγατε για ένα κομιξάκι? (αναγνώστες: λες και έχει σημασία τι λέμε εμείς). Ααακριβώς! Ας ποστάρω και εδώ ένα κόμικς λοιπόν που έφτιαξα πέρισυ το φθινόπωρο, το πρώτο που αναρτώ στο blog…. και στο οποίο απλά εκπληρώνω ένα διαχρονικό απωθημένο. 🙂 ~
~ Παραμύθια. Κι όμως, πόση αλήθεια κρύβουν μέσα τους. Ναι, ακόμα και εκείνα τα “παιδικά”, που διαβάζαμε μικροί. Ω, αυτά και αν είναι αληθινά. Κρίμα που στις σύγχρονες καρτουνίστικες εκδοχές τους έχουν ράψει και κόψει όλα τα καλά στοιχεία απο μέσα τους, αφήνοντας μόνο την γλυκανάλατη, “οικογενειακή” τους πλευρά να μας νανουρίζει με πρίγκιπες, πριγκίπισσες…
Read more
~ Είναι αργά. Πολύ αργά για τα τωρινά μου δεδομένα, που ξυπνάω νωρίς και κάνω εργασίες… Ωστόσο πάντα θα υπάρχουν εκείνες οι μέρες που σε πιάνει ένα αίσθημα “άσταναπανεστοδιαολο” (δε ξέρω πως αλλιώς να το περιγράψω, η λέξη “παραίτηση” δεν είναι ακριβώς σωστή, επομένως το “ασταναπανεστοδιαολο” ταιριάζει σαν λέξη). Αναφέρομαι πολύ και συχνά στις εργασίες…
Read more
Πρόσφατα σχόλια