Πρωινό Σαββάτου και ο μικρός εκείνος ανήσυχος δαίμονας ψιθύρισε στ’ αυτί μου: “εμπρός, πάρε το βιβλίο σου κάνε μια βόλτα. Θα απαλύνει τις όποιες αρνητικές σκέψεις”. Πήρα το ποδήλατο λοιπόν, αδιαφορώντας για το ξεφουσκωμένο λάστιχο, και τράβηξα για τον λόφο του Φιλοπάππου. Σκοπός μου να βρω μια ιδανική σκιά να ξαποστάσω και να διαβάσω το…
Read more
Η Φάτσα ήταν μια γατούλα. Ένα ζωηρό και έξυπνο πλάσμα με το οποίο συνδέθηκα για ένα διάστημα 12 χρόνων. Και όταν η Φατσούλα αρρώστησε και έφυγε απ’ τη ζωή, με ελαφρύ βάδισμα, έναν αναστεναγμό και μια υπόσχεση, αισθάνθηκα πως έχασα μια πολύτιμη φίλη. Είχα λυγίσει. Αυτό συνέβη πριν δύο χρόνια, τέτοια εποχή. Κατέθεσα τότε ένα…
Read more
Απόψε, φίλε επισκέπτη στο Λαγούμι, θα σε ξεναγήσω ως την καρδιά του βαυαρικού χειμώνα. Προτείνω να ντυθείς στα πιο ζεστά σου ρούχα – εκείνα τα ξεχασμένα και καταχωνιασμένα που έχεις στο βάθος της ντουλάπας• ευκαιρία να φορέσεις πάλι εκείνο το βαρύ παλτό και το ισοθερμικό σου παντελόνι. Αν κάποιο ζεστό ρόφημα συνοδέψει την περιπλάνησή σου…
Read more
Ένα διαφορετικό αφιέρωμα στη δισκογραφία των Iron Maiden “Don’t waste your time always searching for those wasted years, Face up; make your stand and realize you’re living in the golden years” Iron Maiden, “Wasted Years” Όλα ξεκινούν τη νύχτα, καταμεσής κάποιου δρόμου θαμμένου στη βαριά βρετανική ομίχλη. Τα πεζοδρόμια υγρά, σκορπώντας αντανακλάσεις από το φως…
Read more
“I don’t believe in an interventionist God… but I believe in love. So keep your candles burning, and make her journey bright and pure, that she will keep returning, always and evermore” Δεν ξεκίνησα χθες απόγευμα για το live του Nick Cave και των Bad Seeds με την καλύτερη διάθεση. Πέντε λεπτά περπάτημα αρκούσαν για…
Read more
Χθεσινή φωτογραφία, στη διάρκεια μιας μοναχικής εξόρμησής μου σε μια όμορφη παραλία κάπου στα περίχωρα της Αττικής. Το θαλασσοπούλι γύριζε κοντά μου κι εγώ το παρατηρούσα με ενδιαφέρον, τραβώντας διακριτικά φωτογραφίες, μη θέλοντας να το αποσπάσω από την περιήγησή του στα βράχια. Κάποια στιγμή στάθηκε ακίνητο και έμεινε να παρατηρεί τη θάλασσα. Το βλέμμα του…
Read more
Εκατό μικροί φασισμοί άραγε συνθέτουν ένα μεγάλο φασισμό; Ας διευκρινίσω όμως τι εννοώ με τα επίθετα «μικρός» και «μεγάλος». Ο «μικρός, καθημερινός φασισμός», όπως τον φαντάζομαι, είναι όλες εκείνες οι καθημερινές πράξεις ή συνήθειες που μας φέρνουν εγγύτερα σε μια κατάσταση απανθρωποίησης. Εκείνα τα μικρά πράγματα που προσθέτουν κι από ένα τούβλο στον Μεγάλο Τοίχο…
Read more
«Δεν είπα ούτε τα μισά απ’ όσα είδα, γιατί δεν θα γινόμουν πιστευτός» – Μάρκο Πόλο Ένα ζεστό δειλινό. Το laptop ανοιχτό μπροστά μου, γύρω σκόρπια βιβλία, σημειώσεις, σκληροί δίσκοι. Οι γλυκές νότες ενός τζαζ πιάνου ξετυλίγουν το νήμα τους στο χώρο. Τουρίστες γυροφέρνουν έξω απ’ τα παράθυρα, εξερευνώντας το ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Ταξιδιώτες…
Read more
Χριστούγεννα στην πόλη, παραμονές 2017. Κοσμοπλημμύρα στους δρόμους ενός πολυδαίδαλου κέντρου που μοιάζει με λαβύρινθο. Εκεί συχνάζει κάποιος σύγχρονος Θησέας (μεταμφιεσμένος σε υπάλληλο γραφείου), εκεί μαίνεται το άρωμα κάποιας χαμένης Αριάδνης – κι εκεί θα συναντήσεις άφθονους μινώταυρους, να γυρίζουν αποζητώντας κάποια διέξοδο – ο μύθος τους θέλει άγριους, μα εκείνοι το μόνο που γυρεύουν…
Read more
Θα θυμάστε την ανάρτηση με εκείνα τα περιστέρια που έκαναν φωλιά στο μπαλκόνι του σπιτιού μου. (κλικ εδώ) Ένας μήνας πέρασε και δες πως μεγάλωσαν τα άτιμα – ήδη επιχειρούν τις πρώτες τους πτήσεις. Η εικόνα που βλέπετε είναι σημερινή. Το περιστέρι σε πρώτο πλάνο είναι ο μπόμπιρας – κοτζάμ μαντράχαλος έγινε σε ένα μήνα.…
Read more
Πρόσφατα σχόλια