«Υπάρχει, λένε, μια χώρα υπέροχη, μια γη της επαγγελίας, που ονειρεύομαι να επισκεφθώ με μια παλιά μου φίλη. Χώρα παράξενη, πνιγμένη στην πυκνή ομίχλη του Βορρά μας, χώρα που θα μπορούσαμε ν’ αποκαλέσουμε Ανατολή της Δύσης, και Κίνα της Ευρώπης, έτσι καθώς καλπάζει εκεί η θερμή και παιχνιδιάρα φαντασία, έτσι καθώς με υπομονή και πείσμα…
Read more
«Ο κύριος Κ. διέσχιζε μια κοιλάδα όταν άξαφνα πρόσεξε ότι πατούσε στα νερά. Και τότε κατάλαβε πως η κοιλάδα του ήταν στην πραγματικότητα μια προέκταση της θάλασσας, και πως πλησίαζε η ώρα της παλίρροιας. Σταμάτησε λοιπόν, κοιτάζοντας γύρω του μήπως δει καμιά βάρκα, κι όσο κράτησε η ελπίδα του για τη βάρκα, δεν έκανε βήμα. Και…
Read more
Δύο παλέτες με χρώματα. Η μία, αριστερά, με μια πρώτη ματιά δείχνει φτωχή και λίγη συγκριτικά με εκείνη δεξιά. Τρία χρώματα όλα κι όλα – τρία δοχεία με κόκκινο, κίτρινο και μπλε. Πολυκαιρισμένα πινέλα, μπογιές που έχουν μπλέξει τις αποχρώσεις τους, άφθονες μουτζούρες εδώ κι εκεί. Μια κασετίνα που μοιάζει σκουριασμένη, δίχως απαραίτητα να έχει…
Read more
Σαν μια πολυκατοικία είναι η ζωή μας. Έχει άφθονα σκαλιά και διαμερίσματα, πόρτες και παράθυρα. Έχει υπόγεια και ταράτσες. Κι έναν ουρανό εκεί ψηλά, κι έναν ορίζοντα πιο πέρα, κι ένα έδαφος χάμω στη γη. Το μισό καιρό περνάμε ανεβαίνοντας και κατεβαίνοντας τις σκάλες. Το κατέβασμα είναι εύκολο, μα κινδυνεύεις να χτυπήσεις. Το ανέβασμα είναι…
Read more
Του είχαν πει να προσέχει τον γκρεμό. Του είχαν πει πως το έδαφος είναι ετοιμόρροπο. Του είχαν επισημάνει ξανά και ξανά πως κινδυνεύει. Το άκουγε παντού, αριστερά, δεξιά, όπου και αν πήγαινε. Το έλεγαν οι ειδήσεις, οι εφημερίδες, ο γείτονας απέναντι. Και είχε αρχίσει να φοβάται. Ο χαρτοφύλακας τρεμόπαιζε στα ιδρωμένα χέρια του. Προσπάθησε να…
Read more
Έβρεξε την τελευταία μέρα του Ιούνη. Μέρες που τα γεγονότα γλιστράνε σαν τα νερά στους δρόμους. Μέρες υγρές, νοτισμένες, ξέχειλες. Γονιμοποιημένες από σύγκρουση και επιθυμία. Ετοιμόγεννες. Άκου τη βροντή. Κάποιοι βλέπουν μπόρα. Άλλοι κατακλυσμό. Κάποιοι γελούν, τσαλαβουτώντας στα νερά, συνειδητοποιώντας πως ξέχασαν να πάρουν την ομπρέλα. Άλλοι τρέχουν να κρυφτούν, ξεστομίζοντας κατάρες. Μπορεί να μη…
Read more
Κίτρινος καιρός, χλωμός καιρός. Πνιγμένος στην άμμο και τη σκόνη. Κλίμα άρρωστο, αποπνικτικό. Ατμόσφαιρα βαριά, βήματα στο πεζοδρόμιο που μοιάζουν με νομάδων στην άμμο. Περπατάς και αισθάνεσαι σχεδόν πως θα δεις τη σκιά κάποιας καμήλας δίπλα σου. Περνάς από τα μαγαζιά και νομίζεις πως θα ακούσεις τη φωνή κάποιου ανατολίτη εμπόρου, με τουρμπάνι στο κεφάλι,…
Read more
Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια μακρινή χώρα, ζούσε ο μικρός Γιάννης με την οικογένεια του, τη μαμά, τον μπαμπά, και την μικρότερη αδερφή του. Είχαν ένα μικρό, όμορφο σπιτικό και έναν πολύχρωμο, ανθόσπαρτο κήπο, που μοσχομύριζε από τις ευωδιές των λουλουδιών. Όλοι οι γείτονες παίνευαν την οικογένεια του Γιάννη για τον κήπο τους.…
Read more
Πρόσφατα σχόλια