Tag: Αλμπέρ Καμύ

Ήταν 1947 όταν ο Αλμπέρ Καμύ δημοσίευε την «Πανούκλα» [Albert Camus, “La Peste”]. Γραμμένο κατά τη διάρκεια της ανοικοδόμησης μετά την καταστροφή του πολέμου, το μυθιστόρημα περιγράφει τη σταδιακή εξάπλωση μιας αιφνιδιαστικής ασθένειας σε μια «φυσιολογική πολιτεία» των καιρών. Μια πολιτεία στην οποία (κατά τα λόγια του συγγραφέα στην εισαγωγή του έργου): «πλήττεις και πασχίζεις…
Read more

Τελευταία μέρα στο παλιό λαγούμι, λίγο πριν την οριστική μετακόμιση στο νέο. Ο χώρος άδειος, γυμνός, παγερός. Η αναπόφευκτη μελαγχολία που συνοδεύει κάθε μετάβαση. Μα κάπου εκεί, ανάμεσα στα γυμνά πατώματα και τους άδειους τοίχους, καταμεσής των τελευταίων πραγμάτων που απέμειναν για μεταφορά, εντόπισα αυτή την εικόνα του Αλμπέρ Καμύ. Μια μικροσκοπική φωτογραφία. Η μοναδική…
Read more

  «Έπειτα από πολλά χρόνια, και έχοντας δει πολλά πράγματα, εκείνα που γνωρίζω με τη μεγαλύτερη βεβαιότητα για την ηθική και τα καθήκοντα του ανθρώπου τα οφείλω στα σπορ.» – Αλμπέρ Καμύ «Κι ακόμα τούτο το σημαντικότατο, που αποτελεί το πιο κρυφό, το πιο πανανθρώπινο πνεύμα του παιχνιδιού: να ξέρεις πως κι η αντίθετη ομάδα…
Read more

Μια αληθινή ιστορία θα σας πω, βγαλμένη από το μεγάλο χρονικό της Λογοτεχνίας. Στον απόηχο των ημερών και των γεγονότων, νομίζω μπορεί να σας πει κάποια πράγματα – όπως είπε σε μένα όταν ξετύλιξε το νήμα της στη σκέψη μου. Πάμε αρκετούς αιώνες πίσω. Στα σκληρά χρόνια του Μεσαίωνα, κάπου στα μισά του 14ου αιώνα, τον…
Read more

“Είναι το καλοκαίρι· τώρα που, ύστερ’ απ’ τους ανοιξιάτικους οργασμούς, μεστώνουν οι ορμές. Τα δόντια, καθώς δαγκώνουν τους καρπούς, λες και βουτάν σε χυμούς ανθρώπινου κορμιού. Οι επίμονοι ιδρώτες σκορπάν οσμές γόνιμα ερεθιστικές. Τα λεύτερα κορμιά προσφέρονται στο χάδι του ανέμου, του ήλιου, του ματιού. Προκαλούν το άγγισμα του χεριού που θα τα ταράξει· γυρεύουν…
Read more

Θυμόσαστε το Μύθο του Σίσυφου, φαντάζομαι. Ο Καμύ είχε γράψει ένα από τα σημαντικότερα του δοκίμια βασισμένος σε αυτόν. Η κεντρική ιδέα ήταν αυτή: σπρώχνεις μονίμως έναν βράχο πάνω στο βουνό και ο βράχος κάποιες φορές πέφτει. Και αυτό επαναλαμβάνεται συνέχεια. Οι επιλογές τότε είναι δύο: ή τα παρατάς, έχοντας πια κουραστεί, βλέποντας τη ματαιότητα της πράξης.…
Read more

Ήταν 1957 και ο Νίκος Καζαντζάκης έχανε για μία μόνο ψήφο το Νόμπελ λογοτεχνίας από τον Αλμπέρ Καμύ. Ο Καζαντζάκης, άρρωστος στην Πανεπιστημιακή Κλινική της Δανίας, έστειλε τηλεγράφημα στον Καμύ, συγχαίροντάς τον για την επιτυχία του. Ήταν το τελευταίο μήνυμα που έστειλε σε φίλο. Λίγες μέρες μετά θα έφευγε από τη ζωή. Δύο χρόνια μετά,…
Read more