«Ο κόσμος είναι γεμάτος ήδη με τόσο πόνο, για να έχει και πολέμους να τον πολλαπλασιάζουν…», έγραφε ο Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν στον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών». Εν έτει 2022, όμως, φαίνεται πως το ανθρώπινο είδος έχει πολλά να μάθει ακόμα. «Ο πόλεμος είναι εκείνο που συμβαίνει όταν αποτυγχάνει η γλώσσα», έλεγε μια άλλη συγγραφέας –…
Read more
Εγώ είμαι πάλι. Πίσω απ’ τη γνωστή οθόνη. Για άλλη μια φορά παλεύω να χωρέσω συναισθήματα σε ψυχρές λέξεις. Ηλεκτροχημικές δονήσεις σε ψηφιακούς κώδικες. Και αυτές οι λέξεις παραδίδονται στη γνωστή παραζάλη πληροφορίας που είναι τα κοινωνικά δίκτυα. Έτσι είναι – δεν το διάλεξα. Μα αν έχουν μια μικρή δύναμη αυτές οι λέξεις, επέτρεψέ μου…
Read more
«Όλοι οι άνθρωποι απεχθάνονται τα σιχαμερά πλάσματα• πόσο, λοιπόν, περισσότερο εμένα πρέπει να με απεχθάνονται, που είμαι ο πιο σιχαμερός από όλα τα άλλα ζωντανά πράγματα! Ακόμα και συ, ο πλάστης μου, με αποστρέφεσαι και με περιφρονείς, εμένα τα πλάσμα σου, που μ’ αυτό η τέχνη σου είναι δεμένη με δεσμά που λύνονται μονάχα με…
Read more
Σήμερα θα ανατρέξουμε σε ένα από τα αγαπημένα μου παραμύθια των Αδερφών Γκριμ, το οποίο, μεταξύ άλλων, ενέπνευσε τον Αλεξάντρ Πούσκιν να γράψει το ποίημα «Η Ιστορία του Ψαρά και του Ψαριού» το 1833. Η πρώτη μου επαφή με τον συγκεκριμένο μύθο ήταν μέσω των «Μικρών Κλασσικών Εικονογραφημένων» – ήμουν δεν ήμουν πέντε χρονών τότε.…
Read more
«Το θέμα είναι: Υπάρχουν φαντάσματα, Πίγκυ; Ή θεριά;», ρώτησε ο Ραλφ. «Βεβαίως και δεν υπάρχουν». «Γιατί όχι;» «Γιατί τότε τίποτα δεν θα είχε νόημα. Τα σπίτια και οι δρόμοι και… η τηλεόραση… δεν θα λειτουργούσαν». «Σε τούτο το νησί, όμως, δεν υπάρχουν όλα αυτά. Αν μας παρακολουθούν και περιμένουν;» Ήταν 1954 όταν ο κόσμος, τινάσσοντας…
Read more
Ένα αφιέρωμα στο «Περί Τυφλότητος» του Ζοζέ Σαραμάγκου «“Πιθανότατα μόνο σ’ έναν κόσμο τυφλών τα πράγματα γίνονται αυτό που πραγματικά είναι”, είπε ο γιατρός. “Και οι άνθρωποι;”, ρώτησε η κοπέλα με τα σκούρα γυαλιά. “Και οι άνθρωποι το ίδιο, αφού δεν θα υπάρχει κανείς για να τους δει”». Βιβλίο-κολοσσός. Έργο που σε ξεγυμνώνει και σε…
Read more
Φάγαμε, ήπιαμε, σκάσαμε. Το πνεύμα των Χριστουγέννων άγγιξε σίγουρα τις φουσκωμένες μας κοιλιές – και τις αδειανές μας τσέπες, από τα έξοδα των ημερών. Έτυχε να δω σήμερα μια βρετανική διαφήμιση – βασισμένη σε αληθινό περιστατικό. Ήταν δυο στρατοί, κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Οι μεν μιλούσαν αγγλικά, οι δε γερμανικά. Ανήμερα των…
Read more
Πρόσφατα σχόλια