Κάποια πράγματα επισφραγίζουν την ομορφιά τους με τη σπανιότητα της εμφάνισής τους. Η βροχή είναι πάντα όμορφη – πόσο βαθύτερο νόημα αποκτά η ομορφιά της, όμως, όταν προκύπτει στα μέσα του Αυγούστου. Μοιάζει με την ανάσα που παίρνει ο αθλητής καταμεσής της ανηφόρας• το αεράκι που σκορπίζει την κάψα ενός περίκλειστου χώρου• το σιωπηλό ευχαριστώ…
Read more
Ομολογώ περίμενα κάπως πιο ρομαντικό το “φθινοπωρινό πρωτοβρόχι”! Ποτάμια οι δρόμοι, θα τους ζήλεψαν σίγουρα οι εκπρόσωποι του “Ποταμιού” (κρίνοντας από τα χθεσινά τους ποσοστά). Κόσμος απορημένος να γυρνά, κάποιοι δίχως ομπρέλα, όλοι με την ίδια σκέψη: “τι στο διάολο, μέχρι χθες βράδυ σκάγαμε στη ζέστη!”. Περπατούσα έξω και ανάσαινα μ’ ευχαρίστηση τη βροχινή ατμόσφαιρα.…
Read more
Έβρεξε την τελευταία μέρα του Ιούνη. Μέρες που τα γεγονότα γλιστράνε σαν τα νερά στους δρόμους. Μέρες υγρές, νοτισμένες, ξέχειλες. Γονιμοποιημένες από σύγκρουση και επιθυμία. Ετοιμόγεννες. Άκου τη βροντή. Κάποιοι βλέπουν μπόρα. Άλλοι κατακλυσμό. Κάποιοι γελούν, τσαλαβουτώντας στα νερά, συνειδητοποιώντας πως ξέχασαν να πάρουν την ομπρέλα. Άλλοι τρέχουν να κρυφτούν, ξεστομίζοντας κατάρες. Μπορεί να μη…
Read more
~ Βυθίζω τα χέρια μου στην απαλή άμμο, νιώθω την ανακουφιστική της υγρασία. Γύρω μου βράχια, πιο πέρα η θάλασσα, νερό που σκορπάει τον αφρό. Μια σιγανή βροχή ξεσπά δειλά, λεπτές, αδιόρατες σταγόνες βυθίζονται παιχνιδιάρικα στο έδαφος. Πόσο όμορφη είναι η βροχή το καλοκαίρι. Ίσως γιατί είναι σπάνια. Πάει κόντρα στο ρεύμα, ένας μικρός αντάρτης.…
Read more
~ Δε βρέχει τώρα, το βαρύ άρωμα του καλοκαιριού είναι ακόμα αισθητό. Ωστόσο η στιγμή δεν αργεί – σύντομα θα καταφτάσουν τα φθινοπωρινά πρωτοβρόχια. Σαν νερό σε ακουαρέλα, η βροχή θα απαλύνει τις πυκνές αποχρώσεις που χάραξε πάνω μας το καλοκαιρινό φως. Ο ήλιος – από το βλέμμα του οποίου τίποτα δεν ξεφεύγει – θα…
Read more
Πρόσφατα σχόλια