Tag: γάτες

Παράξενη διάθεση αυτές τις μέρες. Σε αυτόν τον ανθρωποκεντρικό πολιτισμό μας, καταμεσής της ανθρώπινης (τόσο ανθρώπινης) βοής και της αντάρας, επιθυμώ να κάνω μια αφιέρωση στους μικρούς αθόρυβους φίλους μας. Ένα ποίημα του Νίκου Καββαδία. Το αφιερώνω επίσης σε εκείνη τη μερίδα του κόσμου, εξίσου αθόρυβης, που αγαπά και φροντίζει τα αδέσποτα των πόλεων. Θέλω…
Read more

Και η ζωή συνεχίζεται, φίλε μου. Συνεχίζουμε να τρώμε, να κοιμόμαστε, να ονειρευόμαστε και να κάνουμε δύσκολες τις ζωές μας. Η γνωστή ανθρώπινη, υπερβολικά ανθρώπινη πραγματικότητα, όπως τη θυμάσαι και την έζησες. Ακόμα δίνουμε αξία σε λάθος πράγματα. Και η ζωή κυλά και ορισμένες στιγμές αναλογιζόμαστε την φρενίτιδα του χρόνου και την ευθραυστότητα όσων αγαπούμε…
Read more

«Ζώντας όπως εγώ με ανθρώπινα όντα, όσο περισσότερο τους παρατηρώ, τόσο περισσότερο αναγκάζομαι να συμπεράνω πως είναι εγωιστές. Ειδικά εκείνα τα παιδιά. Όποτε τραβάει η όρεξή τους, με κρεμούν ανάποδα, χώνουν τη μούρη μου σε κάποια χαρτοσακούλα, με σβουρίζουν γύρω γύρω, με χώνουν στην κουζίνα. Επιπλέον, στην παραμικρή μου σκανταλιά, ολάκερο το νοικοκυριό συνασπίζεται εναντίον…
Read more

Η Φάτσα ήταν μια γατούλα. Ένα ζωηρό και έξυπνο πλάσμα με το οποίο συνδέθηκα για ένα διάστημα 12 χρόνων. Και όταν η Φατσούλα αρρώστησε και έφυγε απ’ τη ζωή, με ελαφρύ βάδισμα, έναν αναστεναγμό και μια υπόσχεση, αισθάνθηκα πως έχασα μια πολύτιμη φίλη. Είχα λυγίσει. Αυτό συνέβη πριν δύο χρόνια, τέτοια εποχή. Κατέθεσα τότε ένα…
Read more

  Να που ήρθε ξανά λοιπόν εκείνη η μέρα του χρόνου που κάνουμε όλοι τον απολογισμό μας· σκεφτόμαστε τι πήγε σωστά, τι πήγε λάθος, βάζουμε τα πράγματα σε μια σειρά μες στο κεφάλι μας, κάνουμε πλάνα για το Νέο Χρόνο, ο οποίος στέκεται στο κατώφλι της πόρτας και με μωρουδίστικη φωνή μας λέει «να τα…
Read more

Παρατηρώ με ευχαρίστηση τα πρωινά, πηγαίνοντας στη δουλειά, την όμορφη αυτή γάτα, που αράζει καιρό τώρα πάνω στα μηχανήματα των εισιτηρίων στον σταθμό στο Μοναστηράκι. Ανεπηρέαστη από την κίνηση του κόσμου, απολαμβάνοντας με τις γατίσιες της αισθήσεις τους ήχους, τη μυρωδιά και το ενδιαφέρον των περαστικών – μοιάζει σαν αρχέτυπο τοτέμ. Ιδού, λοιπόν, ένα απόσπασμα…
Read more

«Τι μεγαλύτερο δώρο, από την αγάπη μιας γάτας!» Κάρολος Ντίκενς Στα μάτια της βλέπεις την αιωνιότητα, έλεγε ο Μπωντλαίρ… Αλίμονο, φίλοι μου. Εδώ και λίγες μέρες έφυγε από τη ζωή η γατούλα μου, αγαπημένη φίλη και συντροφιά μου για το διάστημα των τελευταίων 12 χρόνων. Τη χτύπησε η αρρώστια, έδρασε υπόγεια και επιδεινώθηκε απότομα – ήταν…
Read more

~ If a cat could draw, what would it be? Mice perhaps? Cozy, fluffy pillows? A huge bowl of cat food? Portraits of her friends and relatives? Landscapes full of houses with orange tiles, warm under the sun? The crescent moon, shining mysteriously like the smile of a cheshire cat?… Perhaps she’d choose to draw…
Read more

~ Ναι λοιπόν, ήθελα να κάνω μια ανάρτηση αφιερωμένη εξαιρετικά στο κορίτσι μου, στην γυναίκα μου, στην μονάκριβη μου αγάπη. Τη γάτα μου. Φάτσα ή Φατσούλα το όνομα της, αν και στην πραγματικότητα την αποκαλώ με δεκάδες ονόματα: Γουργούνα, Μουργούνα, Νιουρνιούνα, Ζουρζούνα, Νουνούκα, Μιμίκα, Μινιούνα, Σκατούλα, Σκατουλι(νι), Τζουτζούκα, Μπουμπούκα, Κουράδι, Κουραδίτσα, Μάνα μου, Γυναίκα μου,…
Read more