Tag: εξομολογήσεις ενός ζώου

Enter the rabbit's lair...

Εκείνα τα παλιά παιχνίδια που επισκεύασες…

Αγαπώ να βλέπω κάποια μικρά, παλιά αντικείμενα, που κόντρα στις δυσκολίες των καιρών μπόρεσαν να επιβιώσουν. Κάποια αντικείμενα που ο ιδιοκτήτης τους τα περιβάλλει με αγάπη και δεν βιάζεται να αντικαταστήσει στην πρώτη τους φθορά… Εκείνο το αλογάκι που άλλαξες το σπασμένο πόδι του… Εκείνο το παλιό ρούχο που μπάλωσες την τρύπα του… Εκείνο το…
Read more

“All we need to do is make sure we keep talking”

Δύο φαινομενικά απλοί στίχοι, τόσο απλοί μες στη βαρύτητά τους, που τους υπαγορεύει ο ίδιος ο Stephen Hawking. Μοιάζουν έτσι με κάποιον μαθηματικό τύπο, αυτονόητο όπως το 2+2=4•τέτοιον που θα μπορούσε να συνοψίσει το σύνολο της πραγματικότητας στη σαφήνεια των σημείων του. Δύο απλοί στίχοι, που συνιστούν το επίκεντρο του τραγουδιού των Pink Floyd: “It…
Read more

“Τί θα γινόταν εάν…” Όταν ο Λύκος της Στέπας γύρισε πίσω στον χρόνο

«Όλα ήταν όπως τότε και μου φάνηκε πως ποτέ δεν ερωτεύτηκα στη ζωή μου όπως ερωτεύτηκα τη Ρόζα εκείνη τη μέρα. Τώρα, όμως, μου δινόταν η ευκαιρία να τη χαιρετήσω διαφορετικά απ’ ό,τι έκανα τότε…» Αυτό είναι ένα νυχτερινό κείμενο που γεννήθηκε από δυο πηγές: τον Λύκο της Στέπας του Έρμαν Έσσε και το Loom…
Read more

“Load Save State”. Η ευκαιρία που αξίζει να δίνεις

Όσοι παίζουν βιντεοπαιχνίδια είναι εξοικειωμένοι μ’ εκείνη την πολύτιμη λειτουργία του “save”: Σώζεις την πορεία σου στο παιχνίδι και αν κάτι πάει στραβά, μπορείς να επιλέξεις εναλλακτικό save state και ν’ ακολουθήσεις μια διαφορετική διαδρομή. Εξαιρετικά βολικό για το παιχνίδι – και πολύ δυσάρεστο όταν συνειδητοποιούμε πως στην πραγματικότητα δεν έχουμε αυτή τη βολικότατη ευχέρεια…
Read more

Η χρονιά που έδιωξες τη μιζέρια

Αρχίζω με την απαραίτητη Καλή Χρονιά – και δίχως περιττές εισαγωγές μπαίνω στην ουσία. Η μιζέρια περισσεύει γύρω μας. Όμως εσύ που διαβάζεις αυτό το κείμενο… μπορείς να κάνεις ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση – και τη νέα χρονιά να ξαποστείλεις τη μιζέρια στη λακκούβα της. Ας γίνει ο νέος χρόνος, ο χρόνος που…
Read more

Μια καρδιά στο χιόνι

Μια τωρινή φωτογραφία του υπογράφοντος από τη χιονισμένη Βαυαρία, που σε πρώτη όψη μοιάζει παράξενη. Βλέπουμε κλαδιά καλυμμένα με χιόνι, μπλεγμένα μεταξύ τους σαν ιστούς – ή σαν γιρλάντες που βγάζουμε απ’ το κουτί κι ανακαλύπτουμε κόμπους που κι ένας ναυτικός θα δυσκολευόταν να ξεμπλέξει. Κι εκεί, στο βάθος, ξεχασμένα από παλιά, κολλημένα το ένα…
Read more

Η μυστική γλώσσα της θερινής βροχής

Κάποια πράγματα επισφραγίζουν την ομορφιά τους με τη σπανιότητα της εμφάνισής τους. Η βροχή είναι πάντα όμορφη – πόσο βαθύτερο νόημα αποκτά η ομορφιά της, όμως, όταν προκύπτει στα μέσα του Αυγούστου. Μοιάζει με την ανάσα που παίρνει ο αθλητής καταμεσής της ανηφόρας• το αεράκι που σκορπίζει την κάψα ενός περίκλειστου χώρου• το σιωπηλό ευχαριστώ…
Read more

Historia De Un Amor

Βραδινή ανάγνωση στο μπαλκόνι. Νωχελική διάθεση, απόλυτα ταιριαστή στη ραθυμία του μεσοκαλόκαιρου. Τα μάτια μου πάσχιζαν ν’ αγκιστρωθούν στις τυπωμένες αράδες του βιβλίου. Ο υπνωτικός ρυθμός ενός τζίτζικα παρέδερνε μπρος-πίσω, παντού και πουθενά – σαν μια βάρκα που μετέφερε τις σκέψεις μου σε μακρινά νησιά. Τότε στα ηχεία του υπολογιστή αντήχησε το “Historia De Un…
Read more

Εκείνο που δεν μοιράζεται με λέξεις

Γεια σου λέξη. Εγώ είμαι πάλι – ένας από τους τύπους που σε χειρίζονται συχνά. Είσαι βολική για μένα, δεν στο κρύβω… Πάντα διαθέσιμη, πάντα πρόθυμη. Ειδικά στις δύσκολες ώρες. Έτοιμη να ικανοποιήσεις τις σκέψεις μου, να τις τυλίξεις στα δίχτυα σου, να τις πλέξεις σε προτάσεις. Δεν ζητάς αντάλλαγμα. Συγκαλύπτεις τα αισθήματα μετουσιώνοντας τη…
Read more

Δυο περιστέρια

Συνέβη σήμερα το πρωί, στον δρόμο για τη δουλειά. Ένα περιστατικό βαθύτατα όμορφο και βαθύτατα θλιβερό συνάμα. Έκτοτε δεν μπορώ να το βγάλω απ’ τη μνήμη μου. Μοιάζει να ‘χει χαράξει το μικρό του αποτύπωμα στη σκέψη μου. Μπορώ μόνο να το μοιραστώ. Ήταν ένας φράχτης, από εκείνους τους σιδερένιους, με τις μικροσκοπικές τρύπες. Ένα…
Read more