Ερώτηση: «Που βρίσκεσαι τόσες μέρες, βρε Κούνελε;» Απάντηση (σε φωνή θαλασσοδαρμένου ναυτικού): «Στον κυκεώνα της θάλασσας σαλπάρω, στ’ ανοιχτά του πελάγους των Υποχρεώσεων, στο μάτι του Κυκλώνα της Δουλειάς! Εκεί, όπως γνωρίζεις, δεσπόζει ένα κακιασμένο Τέρας με σαγόνια που φτάνουν ως τον ουρανό επάνω, και στομάχι απύθμενο σαν άβυσσο! Ένα Τέρας που καταπίνει αμάσητα αρίφνητα…
Read more
Ήταν, θυμάμαι, ένα ζεστό βράδυ πριν 12 περίπου χρόνια και είχα βγει με μια μεγάλη παρέα στα Εξάρχεια. Είχαμε πιάσει την κουβέντα μ’ έναν τύπο που έγραφε στα blogs, μεγαλύτερο από μένα καμιά δεκαριά χρόνια, και ανταλλάσσαμε ιδέες καταμεσής μπυροποσίας. Ανέλυα κάποιο θέμα και ρητόρευα – υποθέτω με αποτελεσματικότητα, μια που με άκουγε με προσοχή.…
Read more
Δευτέρα, 22 Ιουνίου, 2009. Πέντε χρόνια πριν: Πιγκουίνοι σε ηλιοθεραπεία και Φονικά Κουνέλια… Αλλά και πολλά ακόμα ζώα, ένας ατελείωτος ζωολογικός κήπος. Όχι σαν αυτούς τους χαριτωμένους που βρίσκουμε να διακοσμούν τις πόλεις μας, σαν γλάστρες σε μπαλκόνια ένα πράγμα. Όχι, αυτός ο ζωολογικός κήπος είναι ο κατεξοχήν Ζωολογικός Κήπος, ο κήπος πριν απο όλους…
Read more
Πρόσφατα σχόλια