Βραδινή ανάγνωση στο μπαλκόνι. Νωχελική διάθεση, απόλυτα ταιριαστή στη ραθυμία του μεσοκαλόκαιρου. Τα μάτια μου πάσχιζαν ν’ αγκιστρωθούν στις τυπωμένες αράδες του βιβλίου. Ο υπνωτικός ρυθμός ενός τζίτζικα παρέδερνε μπρος-πίσω, παντού και πουθενά – σαν μια βάρκα που μετέφερε τις σκέψεις μου σε μακρινά νησιά. Τότε στα ηχεία του υπολογιστή αντήχησε το “Historia De Un…
Read more
«Σκατά, καρντασάκι, σκατά, καλά το ‘πες. Ποια ζωή, ρε Σαλονικιέ; Η ζωή μας μια φορά μάς δίνεται, άπαξ, που λένε, σα μια μοναδική ευκαιρία. Τουλάχιστον μ’ αυτή την αυτόνομη μορφή της δεν πρόκειται να ξαναϋπάρξουμε ποτέ. Και μεις τί την κάνουμε, ρε, αντί να τη ζήσουμε; Τι την κάνουμε; Τη σέρνουμε από δω κι από…
Read more
Καλώς ήρθες! Απόψε θα είμαι ο ξεναγός σου. Πού βρίσκομαι;… ρωτάς. Κοιτάζεις γύρω σου και στα μάτια σου ξεδιπλώνεται μια ατέλειωτη πολιτεία. Μια πολιτεία μεγαλύτερη από χίλιους κόσμους, μια πολιτεία μεγαλύτερη απ’ όλες τις πολιτείες των ανθρώπων. Και ζαλίζεσαι, το κεφάλι σου πονά, η όψη της πλημμυρίζει την καρδιά σου σαν παλίρροια. Που βρίσκομαι;… Βρίσκεσαι…
Read more
Χαρακτηριστικό γνώρισμα της ιαπωνικής λογοτεχνίας είναι η ικανότητά της να παρουσιάζει καθημερινές σκηνές με έναν ονειρικό, σχεδόν εξωπραγματικό τρόπο. Μοιάζει με την εμπειρία που όλοι έχουμε μοιραστεί, σποραδικές έστω στιγμές, μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, όταν δεν είμαστε βέβαιοι αν ονειρευόμαστε ή όχι. Κοιτάζουμε με απορία γύρω μας και οι όψεις των πραγμάτων μοιάζουν ν’ ακροβατούν…
Read more
Έλα μαζί μου. Θέλω να αλλάξουμε μαζί τον κόσμο, σου λέω. Ξέρω πως θέλεις. Μα δεν ξέρεις πως βλέπω τον κόσμο, μου λες. Ο κόσμος σου είναι οι λέξεις σου. Όταν αλλάζουν οι λέξεις σου αλλάζει και η πραγματικότητά σου. Τι είναι η πραγματικότητα αν όχι οι λέξεις που χρησιμοποιούμε γι’ αυτήν. Απορώ. Μου δίνεις…
Read more
Μια αληθινή ιστορία θα σας πω, βγαλμένη από το μεγάλο χρονικό της λογοτεχνίας. Για άλλη μια φορά. Πάμε αρκετούς αιώνες πίσω. Στα σκληρά χρόνια του Μεσαίωνα, κάπου στα μισά του 14ου αιώνα, τον καιρό που η Πανούκλα – γνωστή και ως «Μαύρος Θάνατος» – θέριζε τον μισό πληθυσμό της Ευρώπης. Τον καιρό εκείνο, ένας ιταλός…
Read more
Ο “Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά”, δημοσιευμένος πρώτη φορά το 1946, ανήκει στα σημαντικότερα έργα όχι μόνο της νεοελληνικής, μα της παγκόσμιας λογοτεχνικής σκηνής. Μέσα από τη μορφή του Αλέξη Ζορμπά ο Νίκος Καζαντζάκης εκθέτει ένα πρότυπο ανθρώπου που ο ίδιος θαυμάζει απεριόριστα – μα ταυτόχρονα τον παρατηρεί από απόσταση, αδυνατώντας να του μοιάσει……
Read more
Ένα απόσπασμα από τις “Σημειώσεις ενός Πορνόγερου” Για τον Τσαρλς Μπουκόφσκι δεν χρειάζονται περιττές εισαγωγές. Είναι γνωστός σε όλους, σαν τον άδειο πάτο εκείνου του αστραφτερού ποτηριού μπίρας που σου θυμίζει το ολόγιομο φεγγάρι – ή τον πισινό μιας γυναίκας. Η πλειοψηφία του κόσμου γνωρίζει τον Μπουκόφσκι για την περιθωριακή, αθυρόστομη και ακατέργαστη πλευρά του.…
Read more
«Κάλυψε τη στενοχώρια της κάτω από ένα στρώμα make up και κοιτάχτηκε στον καθρέπτη. Τώρα ήταν έτοιμη για τη βραδινή έξοδο.» – Μια καθημερινή αφήγηση «Πάρε την πιο καλή σου πόζα… ένα, δύο, τρία, κλικ!» – Σκέψη πριν από μια selfie «Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο» – Ντοστογιέφσκι Η σημερινή ανάρτηση έχει χαρακτήρα ανολοκλήρωτο. Θα έλεγα πως αποτελεί περισσότερο μια σειρά…
Read more
«Άγιες Γραφές, γέροντα, είναι τα φύλλα της καρδιάς μου. Όλα τ’ άλλα φύλλα εγώ τα ξέσκισα» Σύμφωνα με τον συγγραφέα του, Νίκο Καζαντζάκη, ο «Τελευταίος Πειρασμός» συνιστά ένα προσωπικό φόρο τιμής σε μια απ’ τις μορφές που στάθηκαν καθοριστικές στη διαμόρφωση της σκέψης του: εκείνη του Χριστού. Μια αφιέρωση, μια κατάθεση ψυχής. Μα στον κόσμο…
Read more
Πρόσφατα σχόλια