Tag: Θέατρο

Enter the rabbit's lair...

Ιονέσκο: “Οι κριτικοί μου κι εγώ”

Υπάρχουν δύο τρόποι ν’ αντιμετωπίσεις τη βλακεία των ανθρώπων – ή, για να υιοθετήσουμε μια εναλλακτική “βαθύτερη” έκφραση: δύο τρόποι ν’ αντιμετωπίσεις το παράλογο της ύπαρξης. Ο ένας είναι να τα βάψεις μαύρα – όπως έκανε ο Κάφκα. Και ο άλλος είναι με το χιούμορ – όπως έκανε ο κύριος του σημερινού μας θέματος. Κατά…
Read more

25 Έργα Σταθμοί της Λογοτεχνίας ενάντια στον Πόλεμο

«Ο κόσμος είναι γεμάτος ήδη με τόσο πόνο, για να έχει και πολέμους να τον πολλαπλασιάζουν…», έγραφε ο Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν στον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών». Εν έτει 2022, όμως, φαίνεται πως το ανθρώπινο είδος έχει πολλά να μάθει ακόμα. «Ο πόλεμος είναι εκείνο που συμβαίνει όταν αποτυγχάνει η γλώσσα», έλεγε μια άλλη συγγραφέας –…
Read more

Οι Τρωάδες του Ευριπίδη, ο πόλεμος και η αλαζονεία των ανθρώπων

Πέρα από “Έλληνες” και “Βάρβαρους” Απόψε θα μεταβούμε στον κόσμο της αρχαίας τραγωδίας – και συγκεκριμένα στις «Τρωάδες» του Ευριπίδη. Θα παραθέσω πρώτα δυο αποσπάσματα του έργου, τα οποία ανήκουν στα συγκλονιστικότερα της δραματικής ποίησης – και έπειτα θα πούμε δυο λόγια. Η σκηνή μας μεταφέρει στην «επόμενη μέρα» της άλωσης της Τροίας – όταν…
Read more

Ζαν-Πολ Σαρτρ : Η Κόλαση είναι οι Άλλοι

Μια ανάλυση στο θεατρικό του Ζαν-Πολ Σαρτρ “Κεκλεισμένων των Θυρών” «Πρέπει ή να χαθούμε μαζί, ή να τα καταφέρουμε μαζί. Διαλέξτε.» Σήμερα θα πάμε ένα ταξίδι ως την κόλαση, όπως την περιέγραψε ο Ζαν-Πολ Σαρτρ στο περίφημο θεατρικό του “Κεκλεισμένων των Θυρών” [Jean Paul-Sartre, “Huis Clos”, 1944]. Μην ανησυχείς, φίλε θαμώνα και επισκέπτη. Δεν θα…
Read more

«Ο Σπιούνος» του Μπέρτολτ Μπρεχτ

Το φαινόμενο της ιστορικής ανάδυσης του φασισμού στην Ευρώπη του Μεσοπολέμου αποτελεί διαχρονικό θέμα αναλύσεων και μελέτης. Το προεξέχον ερώτημα που ξεπροβάλλει πάντα στον πυρήνα κάθε συζήτησης είναι το εξής: πως είναι δυνατόν καθεστώτα τόσο σκληροπυρηνικά να αναδείχτηκαν εντός ανεπτυγμένων κοινωνιών, που κάθε άλλο παρά οπισθοδρομικές υπήρξαν; Πως είναι δυνατόν ο φασισμός να άγγιξε τόσο…
Read more

Στο Λαγούμι της Λογοτεχνίας #6: Θαυμαστοί Καινούργιοι Κόσμοι

Για μια τελευταία φορά μέσα στο καλοκαίρι, το Λαγούμι της Λογοτεχνίας ανοίγει τη μικροσκοπική του πύλη – για να περάσεις από κει στον πελώριο κόσμο των βιβλίων. Τα σημερινά αποσπάσματα χαρακτηρίζονται από την έντονη κριτική τους διάθεση και τις κοινωνικές τους προεκτάσεις. Κάποια μας ταξιδεύουν στο παρελθόν… άλλα στο μέλλον. Μα η κριτική είναι πανταχού…
Read more

Don’t Worry Be Happy

Ήταν το έτος 1673 όταν παρουσιάστηκε για πρώτη φορά ο «Κατά Φαντασίαν Ασθενής» (“Le Malade Imaginaire”) του Μολιέρου. Κεντρικός του ήρωας ο Αργκάν, ένας υποχόνδριος, πεπεισμένος πως είναι άρρωστος με ένα κάρο διαφορετικούς τρόπους και πως η μοίρα του επαφίεται στα χέρια των γιατρών – τους οποίους και αντιμετωπίζει ως σωτήρες. Ας δούμε ένα απόσπασμα…
Read more

Η Παράσταση

Βρισκόμουν σε μια πελώρια, αχνοφωτισμένη αίθουσα με θεατρικές θέσεις. Οι θέσεις έφταναν ως πέρα και στο βάθος, θαμμένη στο μισόφως, διέκρινες τη σκηνή. Η παράσταση φαίνεται πως είχε αρχίσει, πρόσεξα μάλιστα κάποιους ηθοποιούς πάνω στην εξέδρα. Πράγμα παράξενο όμως, δεν φαίνονταν να μιλούν ή να παίζουν κάποιο ρόλο – απλά στέκονταν όρθιοι και κοιτούσαν βαριεστημένα…
Read more

Ραπανάκια και Αρβύλες

“Περιμένοντας τον Γκοντό” – Σκηνή από την πρώτη παράσταση του 1953. Δύο άντρες κάθονται στη σκιά ενός αποσκελετωμένου δέντρου. Περιμένουν έναν γνωστό τους. Μα αυτός δεν έρχεται. Και περιμένουν. Και περιμένουν. Και περιμένουν. Ώρες. Μέρες. Θέλουν να φύγουν, μα δεν μπορούν – γιατί περιμένουν το γνωστό τους. Και στο μεταξύ συζητάνε. Ανταλλάσσουν διαλόγους όπως ο…
Read more

Το “Μεγάλο μας Τσίρκο”… Όταν το Θέατρο πολέμησε τη Χούντα

Εισαγωγή στο «Μεγάλο μας Τσίρκο» του Ιάκωβου Καμπανέλλη Η 21η του Απρίλη έχει καθιερωθεί ως η «μαύρη επέτειος» της Χούντας. Η μέρα που τα τεθωρακισμένα των συνταγματαρχών βύθισαν τη χώρα στην άχρωμη άβυσσο της δικτατορίας. Ωστόσο αναρωτιέμαι: γιατί μόνο η 21η του Απρίλη; Γιατί όχι και η 22η του μήνα; Η 23η; Η 24η; Πες…
Read more