Κάποια πράγματα επισφραγίζουν την ομορφιά τους με τη σπανιότητα της εμφάνισής τους. Η βροχή είναι πάντα όμορφη – πόσο βαθύτερο νόημα αποκτά η ομορφιά της, όμως, όταν προκύπτει στα μέσα του Αυγούστου. Μοιάζει με την ανάσα που παίρνει ο αθλητής καταμεσής της ανηφόρας• το αεράκι που σκορπίζει την κάψα ενός περίκλειστου χώρου• το σιωπηλό ευχαριστώ…
Read more
Καθώς οδεύουμε πια στην καρδιά της θερινής περιόδου, κι ενώ τα τζιτζίκια παραδίδουν καθημερινό ρεσιτάλ και η ζέστη χτυπάει κόκκινο, λέω να πάρουμε μια ανάσα και να κλείσουμε τις παρουσιάσεις μας για το φετινό καλοκαίρι με αυτό εδώ το κείμενο. Ένα κείμενο δροσερό και τραγανό σαν φέτα καρπουζιού, που θα μας ταξιδέψει σε κάποια παραλία…
Read more
Πορτραίτα γυναικών. Το παρόν σχέδιο είναι του υπογράφοντος Κούνελου. Είναι το πρώτο από μια σειρά πορτραίτων που είχα φτιάξει κατά τη διάρκεια των δεύτερων σπουδών μου, 8 με 10 χρόνια πριν… Ήταν μια ευχάριστη, δημιουργική περίοδος. Τα καλοκαίρια πήγαινα σε camping, φέροντας μαζί τον σχεδιαστικό εξοπλισμό μου: ένα μικρό μπλοκ, μερικά μολύβια και μια γόμα.…
Read more
“Είναι το καλοκαίρι· τώρα που, ύστερ’ απ’ τους ανοιξιάτικους οργασμούς, μεστώνουν οι ορμές. Τα δόντια, καθώς δαγκώνουν τους καρπούς, λες και βουτάν σε χυμούς ανθρώπινου κορμιού. Οι επίμονοι ιδρώτες σκορπάν οσμές γόνιμα ερεθιστικές. Τα λεύτερα κορμιά προσφέρονται στο χάδι του ανέμου, του ήλιου, του ματιού. Προκαλούν το άγγισμα του χεριού που θα τα ταράξει· γυρεύουν…
Read more
Τέλη Ιουλίου. Ένας μήνας πριν. Βαδίζω άτσαλα σε άμμο που αχνίζει, ο ήλιος ζεματάει, η ζέστη κολλάει πάνω μου σα δυσάρεστη ανάμνηση. Μια οικογένεια τουριστών, μαμά, μπαμπάς, παιδιά, προχωρούν εμπρός μου – μάλλον Γάλλοι. Προσπαθώ διακριτικά να τους ξεπεράσω, ελπίζοντας να μη πιάσουν καλύτερη θέση από μένα. Σκέφτομαι τότε πόσο χαζό ακούγεται αυτό – αν…
Read more
~ Το σκηνικό γνωστό. Η παραλία με την καυτερή άμμο, κοχύλια διάσπαρτα εδώ κι εκεί, ορισμένες ξαπλώστρες, αεράκι που παρασέρνει τα φυλλώματα των πέρα δέντρων σε έναν νυσταλέο, νωχελικό ρυθμό, ο ήχος από τα κύματα. Και η κουκλάρα με το βρεγμένο μαγιό που ξεπροβάλλει υγρή από την θάλασσα και στέκεται δίπλα μου, ενώ οι σταγόνες…
Read more
Κλείσε λοιπόν για μια στιγμή τα μάτια σου. Φαντάσου εκείνην την γνωστή παραλία, με την παχιά άμμο και τα άφθονα κοχύλια. Βύθισε τα πόδια σου, άπλωσε το βλέμμα σου, αφουγκράσου το κύμα που σκάει γύρω με χαρά. Ηλιαχτίδες που βάφουν το τοπίο στις ερυθρές αποχρώσεις του απογεύματος, ξεχείλισμα ενός ζουμερού, παραγινωμένου πορτοκαλιού. Χυμοί που ρέουν,…
Read more
~ Βυθίζω τα χέρια μου στην απαλή άμμο, νιώθω την ανακουφιστική της υγρασία. Γύρω μου βράχια, πιο πέρα η θάλασσα, νερό που σκορπάει τον αφρό. Μια σιγανή βροχή ξεσπά δειλά, λεπτές, αδιόρατες σταγόνες βυθίζονται παιχνιδιάρικα στο έδαφος. Πόσο όμορφη είναι η βροχή το καλοκαίρι. Ίσως γιατί είναι σπάνια. Πάει κόντρα στο ρεύμα, ένας μικρός αντάρτης.…
Read more
~ Το καλοκαίρι είναι βαθύτατα υπερεκτιμημένη εποχή. Η “εποχή του ήλιου και της ξάπλας, η εποχή της χαλάρωσης και των διακοπών, η εποχή του ξεφαντώματος και της απόδρασης”… πόσα και πόσα ονόματα σαν αυτά έχει δεχτεί! Με πόση χαρά ξεστομίζουμε την φράση “καλό καλοκαίρι!” σε κάποιον, ενώ το αντίστοιχο του, το “καλό χειμώνα”, το λέμε…
Read more
~ Κάτι σαν Εισαγωγή Τόπος: Σαλονάκι στο καράβι με αφετηρία τη Νάξο και προορισμό τον Πειραιά. Χρόνος: χθες αργά το απόγευμα. Είχα γύρει το κεφάλι μου στο τραπέζι όπως όπως και με είχε πάρει – σχεδόν – ο ύπνος στην καρέκλα. Στα αριστερά μου μισοάκουγα μια παρέα που έλεγε διάφορα και γέλαγε, στο διπλανό τραπέζι…
Read more
Πρόσφατα σχόλια