«Μάλιστα κύριε, το μυθιστόρημα είναι ένας καθρέπτης που το περιφέρουν σ’ έναν μεγάλο δρόμο. Άλλοτε αντανακλά στα μάτια σας το γαλάζιο τ’ ουρανού, άλλοτε τον βούρκο απ’ τις λασπολακκούβες του δρόμου…», έγραφε ο Σταντάλ το 1830, θέτοντας τις βάσεις του λογοτεχνικού ρεαλισμού. Και αν το ρεαλιστικό μυθιστόρημα συνιστούσε τον καθρέπτη που αντανακλά τη λασπουριά του…
Read more
Το ανθρώπινο είδος είμαστε ξακουστοί για την απαράμιλλη ικανότητά μας να γινόμαστε επιζήμιοι ο ένας στον άλλο, μέσα από την επιτηδευμένη διάδοση των ιδεοληψιών μας. Ανάμεσα σε αυτές τις ιδεοληψίες ανήκει και η αντίληψη της «τελειότητας». Αφορμή για το σημερινό κείμενο έγινε μια γραπτή ευχή ενός γονέα σε φετινό αναμνηστικό σχολικό λεύκωμα της Έκτης Δημοτικού.…
Read more
Θα ήθελα να βρίσκομαι χαμένος στον θαυμαστό κόσμο ενός βιβλίου. Μα χάνομαι στον… θαυμαστό καινούργιο κόσμο που βλέπω να χτίζεται γύρω μας. Χάνομαι, αγανακτώ και απορώ. Απορώ διότι βλέπω μια κοινωνία με διχασμένους τους πολίτες της. Τους πολίτες που έχουν υπομείνει, ο καθένας με τον τρόπο του, τα γεγονότα της πανδημίας. Αναφέρομαι σε εκείνους που…
Read more
Ένας εργάτης αναρωτιέται διαβάζοντας «Τις Θήβες ποιος με τις εφτά τις πύλες έχει χτίσει; Μες στα βιβλία δεν αναφέρονται παρά βασιλιάδων ονόματα μονάχα. Οι βασιλιάδες είχανε τις πέτρες κουβαλήσει; Την πόλη Βαβυλώνα που τόσο συχνά καταστρεφόταν ποιος την έχτιζε κάθε φορά; Στη χρυσωμένη πολιτεία της Λίμας όπου ζούσαν οι οικοδόμοι της, σε ποια σπίτια της…
Read more
Δουλειά Μετράς τις ώρες. Οι δείκτες στο ρολόι μοιάζουν γίγαντες με πέτρινα ποδάρια. Κρέμεσαι απ’ τη ράχη τους σαν ναυαγός στο νησί του Κύκλωπα. Απόδραση! Γλυκιά απόδραση! Κάθε ώρα που περνά, κάθε πάτημα του γίγαντα, ξεφυσούν αέρα στο αερόστατο της σκέψης σου. Και υψώνεσαι όλο και ψηλότερα, περιμένοντας να πετάξεις πώς και πώς. Μα τα…
Read more
“O tempora, o mores!” Μέρος Ι. Εισαγωγή στον Αστερίξ Κάποια πνευματικά έργα κατορθώνουν να σου μιλήσουν σε διαφορετικές φάσεις της ζωής σου – και κάθε φορά που σου μιλούν, ο λόγος τους παρουσιάζει διαφορές. Αυτό συμβαίνει αφενός διότι αλλάζεις εσύ ο ίδιος – και προσλαμβάνεις πάντα με διαφορετικό τρόπο τα ερεθίσματα που δέχεσαι. Αφετέρου όμως,…
Read more
«Σήμερα, όπως και πάντα, όλοι οι άνθρωποι κατατάσσονται σε δυο κατηγορίες: σε δούλους και ελεύθερους. Όποιος δεν έχει για τον εαυτό του τα δύο τρίτα της μέρας του, είναι δούλος, ό,τι και να είναι: πολιτικός, έμπορος, υπάλληλος, επιστήμονας.» Φρίντριχ Νίτσε [από το «Ανθρώπινο, πάρα πολύ Ανθρώπινο»] Δεν υπάρχει τίποτα πιο ανθρώπινο από την έννοια του…
Read more
«Τα λεφτά είναι κάτι το ανεξήγητο. Από την εποχή της επινόησής τους σχεδόν, είχαν μπερδέψει και σαστίσει αυτούς που τα χρησιμοποιούσαν και παρ’ όλο που οι σύγχρονοι άνθρωποι τα είχαν συνηθίσει, παρ’ όλο που ασχολούνταν μ’ αυτά σε καθημερινή, αν όχι ωριαία, βάση, και παρ’ όλο που τα χρήματα επηρεάζουν την κάθε σκέψη τους με…
Read more
Πρόσφατα σχόλια