Tag: μίχαελ έντε

Enter the rabbit's lair...

Τα Επικίνδυνα Βιβλία

  Αφορμή για τη σημερινή δημοσίευση στάθηκε ένα μάλλον απλό περιστατικό απ’ τα παλιά που έχει μείνει στη μνήμη μου. Ήταν ένα ηλιόλουστο πρωινό του Φλεβάρη και είχα συναντηθεί με μια κοπέλα για καφέ. Κάποια στιγμή η κουβέντα πήγε στα βιβλία – πράγμα μάλλον συνηθισμένο στις συναναστροφές μου. Θυμάμαι να μου αναφέρει πως «υπάρχουν βιβλία…
Read more

Silence is Sexy

Είναι εκείνο το τραγούδι των Einstürzende Neubauten. “Silence Is Sexy”. Ένα τραγούδι που παίζει πολύ με τη σιωπή. Μοιάζει να παρεμβάλλει μουσική και λόγια καταμεσής της σιωπής – και όχι το αντίθετο. Κάποια στιγμή ακούγεται ο ήχος ενός τσιγάρου που ανάβει – μια μοναδική σπίθα στο σκοτάδι. Και μετά σιωπή ξανά. Και σκέφτεσαι: είμαστε τσιγάρα…
Read more

Η Ρωγμή στον τοίχο του κόσμου σου. Μια ιστορία του Μίχαελ Έντε

Ένα διήγημα του Μίχαελ Έντε, από το βιβλίο του “Ο Καθρέφτης Μέσα Στον Καθρέφτη” «Αργά σαν πλανήτης γυρίζει, γυρίζει, το μεγάλο στρογγυλό τραπέζι με τη χοντρή τάβλα. Πάνω του έχει ένα τοπίο με βουνά και δάση, πολιτείες και χωριά, ποταμούς και λίμνες. Στο κέντρο, μικρός κι εύθραυστος σαν αγαλματάκι από πορσελάνη, κάθεσαι συ και γυρίζεις…
Read more

Οι Κλέφτες του Χρόνου και ένα απόσπασμα από τη “Μόμο”

«Υπάρχει ένα μεγάλο κι όμως πολύ καθημερινό μυστικό. Όλοι οι άνθρωποι συμμετέχουν σ’ αυτό, το ξέρουν όλοι, ελάχιστοι όμως το σκέφτονται. Οι περισσότεροι άνθρωποι το δέχονται σαν κάτι χωρίς σημασία και δε νοιάζονται καθόλου. Αυτό το μυστικό είναι ο χρόνος. Υπάρχουν ημερολόγια και ρολόγια για να τον μετράνε, αλλά αυτό δε σημαίνει και πολλά πράματα,…
Read more

Στο Λαγούμι της Λογοτεχνίας #7: “We’ re All Mad Here”

Το Λαγούμι της Λογοτεχνίας ανοίγει ξανά μετά από καιρό τις δρύινές του πόρτες. Και, για δες, η κατάσταση στο εσωτερικό του είναι χαοτική: σωροί από βιβλία, μπερδεμένες σημειώσεις, πεταμένα χαρτιά, διάδρομοι που ξεκινούν από παντού για να καταλήξουν κάπου και πόρτες που ανοίγουν κάπου για να καταλήξουν πουθενά. Μα δεν παύει να είναι ένας κόσμος…
Read more

“Στο απέραντο γκρίζο του ουρανού γλιστρούσε κάποιος με παγοπέδιλα…”

“Στο απέραντο γκρίζο του ουρανού γλιστρούσε κάποιος με παγοπέδιλα. Ήταν με το κεφάλι κάτω και τα πόδια επάνω και το κασκόλ του ανέμιζε. Μπορούσε να το κάνει αυτό, επειδή ο ουρανός ήταν παγωμένος. Με μύτες κόκκινες απ’ το κρύο και στόματα ορθάνοιχτα, τον κοιτούσε το πλήθος από κάτω, απ’ τη γη. Όλοι τον έδειχναν και…
Read more

Τι Κρύβεται στο Στοιχειωμένο Σπίτι?

~ …Η λύση στο κλασικό αυτό ερώτημα δεν θα δοθεί σήμερα! Εξάλλου, σκοπός αυτής της ανάρτησης δεν είναι η λύση, αλλά το ερώτημα αυτό καθεαυτό! Λοιπόν, φανταστείτε τον εαυτό σας να βρίσκεται σπίτι του, να έχετε ετοιμαστεί για κάποια έξοδο (για “ποτό”, όπως συνηθίζουμε να λέμε), και εκεί που περιμένετε, να χτυπάει η πόρτα, να…
Read more