Σα να βλέπω τον Παλιό Χρόνο. Κάθεται μόνος στον σταθμό περιμένοντας το τελευταίο τρένο. Έχοντας φτάσει πια στα βαθιά γεράματα, το χέρι του σφίγγει το βαρύ παλτό του, ενώ στη γενειάδα του φωλιάζουν οι νιφάδες του χιονιού. Στην απέναντι πλατφόρμα ο Νέος Χρόνος γελάει απ’ τη κούνια του και τινάσσει ανέμελα τα στρουμπουλά μωρουδίστικα πόδια…
Read more
Ξύπνημα στις 5 τα ξημερώματα. Ωράρια άνω-κάτω, προσωπικός ρυθμός των ημερών ανακατεμμένος σαν κακή πρόσμιξη αλκοολούχων ποτών. Καθ’ οδόν για τη δουλειά, περπάτημα σε νωπό πλακόστρωτο έρημων νυχτερινών δρόμων, παραδομένων στη σιγαλιά των όψιμων νυχτερινών ονείρων του πλήθους. Μέρες που αναγκάζεσαι να γυρίζεις την πόλη πάνω-κάτω – μα δεν κάνεις τουρισμό. Η αναζήτηση σπιτιού, όταν…
Read more
Πρόσφατα σχόλια