Το αποψινό μας κείμενο – το τελευταίο λογοτεχνικό αφιέρωμα για το καλοκαίρι – θα μας ταξιδέψει μερικές δεκαετίες πίσω: στα χρόνια μεταξύ της δεκαετίας του 50 και του 60, καταμεσής της Αθήνας των καιρών. Μιας πόλης σε διαδικασία μεταμόρφωσης, ανάμεσα στο Παλαιό και το Μοντέρνο. Αφηγητής είναι ο Νίκος Τσιφόρος. Μέσα από τη δική του ματιά…
Read more
Τα Κράτη έχουνε μια σημαία, που είναι ένα κομμάτι πανί, και την κεντάνε με δήθεν ιδανικά. Ελευθερία, δικαιοσύνη, δικαιώματα, τέτοια ωραία. Τα λένε «μεγάλους σκοπούς», «δίκαια των λαών», ένα σωρό ωραίες εκφράσεις, που τις ξερνάνε ρήτορες θεόπνευστοι και πετάνε και μικρά μπαλάκια από σάλιο, έτσι και βγάζουνε πύρινους λόγους. Από κάτου απ’ τα μεγάφωνα, στήνονται…
Read more
«Δεν υπάρχει ρομαντισμός μέσα στο ουράνιο τόξο. Πουθενά δεν υπάρχει ρομαντισμός. Όλα είναι μια μικρή απάτη της αιωνιότητας… Πάνω στη γη, τον χειμώνα, αντικρίζεις τα ξερά, παγωμένα κλαδιά… Ξαφνικά, ξεπετιούνται τα μαβιά λουλουδάκια της μυγδαλιάς. Τότε όλοι φωνάζουνε: “Έρχεται η άνοιξη”. Και μέσα στην άνοιξη κοκκινίζουνε τον κάμπο οι παπαρούνες και μυρίζει σπέρμα η γη. Και,…
Read more
Πρόσφατα σχόλια