«Όλα ήταν όπως τότε και μου φάνηκε πως ποτέ δεν ερωτεύτηκα στη ζωή μου όπως ερωτεύτηκα τη Ρόζα εκείνη τη μέρα. Τώρα, όμως, μου δινόταν η ευκαιρία να τη χαιρετήσω διαφορετικά απ’ ό,τι έκανα τότε…» Αυτό είναι ένα νυχτερινό κείμενο που γεννήθηκε από δυο πηγές: τον Λύκο της Στέπας του Έρμαν Έσσε και το Loom…
Read more
Σκέφτομαι τον περιπλανώμενο. Χρόνια αρμενίζει και αποζητά κάποιο νησί να προσαράξει. Τη μικρή Ιθάκη του. Αχ, πως αναστενάζει όταν σκέφτεται τη μικρή Ιθάκη του! Σκέφτομαι όμως και εκείνον που ζει στο νησί. Εκείνον που περνά τα χρόνια του εκεί. Αχ, δεν τον χωράει η μικρή του η Ιθάκη! Επιθυμεί το αντίθετο: να σαλπάρει, ν’ αποτινάξει…
Read more
«Ποιος πρόγονος μιλάει μέσα μου; Δεν μπορώ να ζω ταυτόχρονα στο νου και στο σώμα μου… Γι’ αυτόν τον λόγο δεν μπορώ να είμαι ένα πρόσωπο μόνο. Είμαι ικανός να αισθάνομαι αναρίθμητα πράγματα ταυτόχρονα… Δεν έμειναν πια μεγάλοι δάσκαλοι… αυτό είναι το κακό της εποχής μας… Το μονοπάτι της καρδιάς είναι σκεπασμένο με σκιές. Χρειάζεται…
Read more
Πρόσφατα σχόλια