Tag: 19ος αιώνας

«Είναι αλήθεια πως δε βοήθησα ποτέ τον ήλιο να ανατείλει, μου φτάνει όμως που ήμουν παρών όταν το έκανε.» «Πήγα στο δάσος επειδή επιθυμούσα να ζήσω συνειδητά, να αντιμετωπίσω μονάχα τα ουσιώδη της ζωής και να δω αν θα μπορούσα να μάθω όσα είχε να μου διδάξει, έτσι ώστε, όταν θα ερχόταν η ώρα μου…
Read more

Για έναν μαθητή του Δημοτικού στα χρόνια της δεκαετίας του 90, το σαββατιάτικο πρωινό σήμαινε ένα πράγμα: μαραθώνιος κινουμένων σχεδίων στην τηλεόραση. Ήταν μια συνήθεια που ο συγκεκριμένος μαθητής τηρούσε ευλαβικά, ανοίγοντας την τηλεόραση στις 8 το πρωί και βλέποντας ασταμάτητα κινούμενα σχέδια ως τις 12. Μα εκείνο το πρωινό Σαββάτου ήταν διαφορετικό… ο συγκεκριμένος…
Read more

[Οδηγίες ανάγνωσης: η σημερινή παρουσίαση διαβάζεται ανάποδα. Τα ακόλουθα αποσπάσματα διαβάζονται με αντίστροφη σειρά παραγράφων/διαλόγων (η τελευταία παράγραφος διαβάζεται πρώτη και ο τελευταίος διάλογος πρώτος). Όσο αφορά το υστερόγραφο στο τέλος: διαβάζεται μόνο μέσα από καθρέπτη και από κάτω προς τα πάνω για κάθε πρόταση! Γιατί τα ξεχωριστά βιβλία χρειάζονται ξεχωριστές παρουσιάσεις!] ητπέρθακ νοτ όπα…
Read more

Τα Χριστούγεννα είναι μια εποχή κατάλληλη για παραμύθια – αν μάλιστα το παραμύθι είναι σκοτεινό, αν σμίγει το φως με τη σκιά, αν ενώνει το «ζήσαν αυτοί καλύτερα» με κάποιες δόσεις γνήσιας ανατριχίλας… τόσο το καλύτερο. Σήμερα λοιπόν θα σας παρουσιάσω ένα από τα σκοτεινότερα παραμύθια των σκοτεινότερων παραμυθάδων της κλασικής λογοτεχνίας. Ο λόγος για…
Read more

«Όλοι οι άνθρωποι απεχθάνονται τα σιχαμερά πλάσματα• πόσο, λοιπόν, περισσότερο εμένα πρέπει να με απεχθάνονται, που είμαι ο πιο σιχαμερός από όλα τα άλλα ζωντανά πράγματα! Ακόμα και συ, ο πλάστης μου, με αποστρέφεσαι και με περιφρονείς, εμένα τα πλάσμα σου, που μ’ αυτό η τέχνη σου είναι δεμένη με δεσμά που λύνονται μονάχα με…
Read more

«Σ’ αυτή την κατάσταση ερωτικού παραληρήματος σεργιάνιζα κάποιο πρωινό δίπλα σ’ ένα όμορφο άγριο ποταμάκι, που είχα ανακαλύψει μέσα σε μια χαράδρα. Σε κάποιο σημείο ένας μικρός καταρράχτης ξεπηδούσε μέσα απ’ τα βράχια κι έπεφτε σε μια φυσική γούρνα, σκηνικό που ίσως να διάλεγε ένας ποιητής για καταφύγιο κάποιας Ναϊάδας. Εδώ συνήθως αποτραβιόμουν, για να…
Read more

«Πλησίασα στο τζάκι και ζέστανα τα χέρια μου που ήταν κρύα αφού στο σαλόνι καθόμουνα μακριά από τη φωτιά. Ένιωθα ήρεμη, πολύ ήρεμη, όσο πιο ήρεμη θυμάμαι να έχω νιώσει ποτέ μου. Στην εμφάνιση της τσιγγάνας δεν υπήρχε τίποτε που θα μπορούσε να σε ταράξει. Έκλεισε το βιβλίο της και σήκωσε αργά το βλέμμα της.…
Read more

Δύο αποσπάσματα από την «Κυρία με τις Καμέλιες» του Αλεξάνδρου Δουμά, υιού «Τίποτα δεν ταιριάζει περισσότερο στη γυναίκα που αγαπάς, όσο ο γαλάζιος ουρανός, τα ονόματα των λουλουδιών, ο δροσερός αέρας, η αστραφτερή μοναξιά του αγρού ή του δάσους. Μ’ όση δύναμη κι αν αγαπάς μια γυναίκα, όση εμπιστοσύνη κι αν της έχεις, όση βεβαιότητα…
Read more

«Η ψυχή σώζεται αν διατηρηθεί με μια συγκεκριμένη μορφή» Raymond Lully «Βαστώ από γενιά διάσημη για τη δύναμη της φαντασίας της και τους φλογερούς της έρωτες. Οι άνθρωποι με είπαν τρελό, μα δεν έχει ακόμα λυθεί το ζήτημα, αν η τρέλα είναι ή δεν είναι η υπέρτατη νοημοσύνη, αν ένα μεγάλο μέρος απ’ ό,τι είναι…
Read more

«Υπάρχει, λένε, μια χώρα υπέροχη, μια γη της επαγγελίας, που ονειρεύομαι να επισκεφθώ με μια παλιά μου φίλη. Χώρα παράξενη, πνιγμένη στην πυκνή ομίχλη του Βορρά μας, χώρα που θα μπορούσαμε ν’ αποκαλέσουμε Ανατολή της Δύσης, και Κίνα της Ευρώπης, έτσι καθώς καλπάζει εκεί η θερμή και παιχνιδιάρα φαντασία, έτσι καθώς με υπομονή και πείσμα…
Read more